Koning van Aragón. Regeerde van 1285 tot 1291. Werd ook wel De Vrijgevige genoemd.
Alfonso III van Aragón werd rond 1265 geboren als oudste zoon van Peter III van Aragón en Constantia van Sicilië. Nadat zijn vader in 1285 was overleden werd hij koning van Aragón.
In die hoedanigheid voerde hij oorlog tegen de koningen van Napels, Frankrijk en Castilië om in het bezit van Sicilië te komen. In het jaar van zijn troonsbestijging verklaarde hij zijn oom Jacobus I van Majorca de oorlog. Hij wist op zijn oom zowel Majorca als Ibiza te veroveren.
In 1287 veroverde hij het Balearische eiland Minorca op zijn oom. Hetzelfde jaar moest hij een verdrag sluiten met de adel. Bepaald werd dat de Cortes (Spaanse Hofraad gevormd door hoge adel en geestelijkheid) voortaan jaarlijks bijeen zouden komen en dat de koning geen maatregelen mocht nemen tegen een lid van de standen zonder de toestemming van de Cortes.
Alfonso III van Aragón overleed op 18 juni 1291 op 27-jarige leeftijd en werd begraven in Barcelona. Aangezien hij nooit getrouwd was en ook geen kinderen had, werd hij opgevolgd door zijn broer Jacobus II van Aragón.
