Michiel Mans is een een bd-soldaat der 1e Klasse die vrijwillig als verkenner met zijn jeep, en later als zandhaas bij de Nationale Reserve, de Rode Horden tegenhield. Daarnaast leest Mans wel eens een Sun Tzu, Liddell Hart, S.L.A. Marshall of van Creveld. Of trekt zijn bijbel ‘The encyclopedia of Military History’ van Dupuy&Dupuy uit de kast.
Was het zinvol om door te vechten na het bombardement op Rotterdam? Was het sowieso zinvol om te vechten tegen de Duitse inval? Is er gestreden als leeuwen of als snotlodders? Vragen die ruim zeventig jaar nadien nog steeds leven. En veel verschillende antwoorden opleveren. En Garde hoopte er met
Op de 14e mei waren de bruikbare toestellen van de LVA nog op de vingers van ‘n onhandig iemand uit een houtzagerij te tellen.
Feitelijk werd de 13e mei beslist dat eigenlijk alles buiten Vesting Holland verloren was.
Op deze derde oorlogsdag beginnen de slechte communicatie en coördinatie, samen met de soms chaotische bevelvoering, een wrange rode draad te worden.
In het noorden rukte op 11 mei de versterkte 15.000 man tellende Duitse 1e cavaleriedivisie verder op richting de Afsluitdijk.
In de nacht van 9 op 10 mei begon de opmars van het Duitse 18e Leger. Het 10e korps hiervan viel het midden van ons land aan met twee infanteriedivisies en twee SS regimenten richting de Grebbeberg op de lijn Arnhem-Westervoort, Doesburg, Zutphen en Deventer.
Het Canon de 75 modèle 1897 is een ontwerp dat bij invoering door Frankrijk vanaf 1898 niet alleen het bestaande lichte veldgeschut achterhaald maakte, maar vrijwel alle artillerie aan land.
Om de bommenwerperformaties beter te gaan beschermen gaf de USAAF opdracht om een zwaar bewapende ‘flying destroyer’ te ontwikkelen, wat de YB-40 versie van de B-17 werd. Waar veertien of meer .50s vanuit vuurden.
Napoleons zwaarste cavalerie bestond uit regimenten cuirassiers en carabiniers à cheval. Beide herkenbaar aan hun metalen borstplaten en helmen. De Franse kurassiers personifieerden met hun harnasoverblijfselen uit ridderlijke tijden de Franse cavalerie. Zo trokken ze in 1914 nog ten strijde.
Het eerste deel sloten we af met het gebruik van speren door de Homo heidelbergensis in het huidige Duitsland. Hun houten werpsperen met in vuur geharde punten worden gedateerd op tussen de 400- en 270 duizend jaar oud. Wat aansluit en overlapt met de ouderdom van in Ethiopië gevonden houten
