Daniel Lambert, de zwaarste man van Engeland

De Engelse gevangenisbewaarder en dierenfokker Daniel Lambert (1770-1809) stond begin negentiende eeuw bekend als de dikste man van Engeland. Op nieuwjaarsdag had hij nooit het voornemen eens flink af te vallen. Lambert verdiende namelijk de kost met zijn zwaarlijvigheid. Erg oud werd de corpulente Engelsman echter niet…

Toen Lambert in 1809 op negenendertigjarige leeftijd overleed, woog hij naar verluidt maar liefst 335 kilo. En buitengewoon lang was de Engelsman met 1.80 meter niet… In een normale kist paste Lambert vanwege zijn enorme omvang niet. Er moest speciaal voor hem een extra groot exemplaar in elkaar getimmerd worden. En omdat het geen doen was om deze gigantische kist tijdens de uitvaart langere tijd te dragen, werden er speciaal wielen aan bevestigd. Eenmaal aangekomen bij het graf, moest echter toch nog een kleine afstand afgelegd worden. Maar liefst twintig mannen zouden er bijna een halfuur over hebben gedaan om Lambert naar zijn laatste rustplaats te begeleiden en de kist te laten zakken.

Daniel Lambert was in 1770 geboren in Leicester, als zoon van een cipier. Aanvankelijk was de jonge Engelsman nog tamelijk sportief en bewoog hij veel. Zo zwom Lambert graag en leerde hij veel jonge kinderen in zijn geboortestad ook zwemmen. Later verdiende Lambert enige tijd de kost met het fokken van hanen en honden. In deze jaren was Lambert al tamelijk stevig en stond hij bekend om zijn kracht. Zo zou hij op een dag zelfs met een beer hebben gevochten. Hoe dat bijzondere gevecht afliep is niet helemaal duidelijk.

Op tournee

Na enige tijd nam Lambert zijn vaders baantje als gevangenisbewaarder over. De Engelsman bleef hierna echter groeien en uiteindelijk was hij zo dik dat hij zijn werk als cipier eigenlijk niet meer kon uitoefenen.

Vanwege zijn zwaarlijvigheid was Lambert in die tijd al een lokale beroemdheid. Toen in 1805 de gevangenis de deuren sloot en Lambert zijn baantje dus verloor, zat hij met een probleem. Van alleen bekendheid kon Lambert immers niet leven en dus besloot hij zichzelf dan maar tentoon te gaan stellen.

De beroemde Engelsman verhuisde in 1806 naar Londen waar hij een appartement betrok. Veel bewegen kon de almaar verder uitdijende Engelsman al lang niet meer en dus nodigde hij mensen uit hem dan maar thuis te komen bezoeken. Tegen betaling. Om zoveel mogelijk bezoekers te trekken, plaatste Lambert zelfs een advertentie in The Times:

Over aandacht had Lambert niet te klagen. De verhalen over de vriendelijke zwaarlijvige Engelsman gingen als een lopend vuurtje rond en velen wilden het beroemde zwaargewicht met eigen ogen zien. Na enkele maanden raakte Lambert uitgekeken op dit leven als circusartiest en keerde hij huiswaarts, als een rijk man. In de periode hierna hield hij zich zo nu en dan bezig met het fokken van honden en ook bezocht hij geregeld sportwedstrijden, waaronder veel paardenraces.

In de laatste jaren van zijn leven reisde Lambert nog geregeld als een circusartiest door het land en bezocht hij onder meer steden als Birmingham, Coventry, York en Stamford. Tijdens een bezoek aan laatstgenoemde stad gaf het hart van de Engelsman het op. Op de ochtend van 21 juni 1809 was Lambert nog redelijk fit opgestaan, maar tijdens het scheren klaagde hij over ademhalingsproblemen. Tien minuten later viel hij om en stierf.

Nog datzelfde jaar publiceerde de Britse uitgever John Drakard een biografie van Lambert. Ook na zijn overlijden bleef de zwaarlijvige Engelsman zo een beroemdheid. In verschillende Engelse musea worden vandaag de dag nog kleren van Lambert bewaard.

Bronnen ▼