Doorgaans spelen tennissers voor zichzelf, maar tijdens de Davis Cup komen ze uit voor hun land. Dit jaarlijks terugkerende internationaal landenteamtoernooi voor heren enkel- en dubbelspel werd in het jaar 1900 voor het eerst gespeeld. Toen nog onder de naam “International Lawn Tennis Challenge”. Sinds 1945 spreekt men echter van de Davis Cup. Dit als eerbetoon aan de man die de eerste editie organiseerde: Dwight Davis (1879-1945).
Dwight Davis was als tennisser zowel actief in het enkelspel als het dubbelspel. Hij was vrij succesvol. In 1898 haalde hij bijvoorbeeld de finale van de US Open. Hij schreef het grand slam niet op zijn naam, maar behaalde van 1899 tot en met 1901 wel de titel bij het herendubbel van hetzelfde toernooi. Dit samen met zijn partner Holcombe Ward. Daarnaast schreef Davis in 1899 op het American intercollegiate singles championship namens Harvard zowel de titel in het enkel- als dubbelspel op zijn naam. In 1901 stond hij verder in de dubbelspelfinale van Wimbledon.
Internationaal tennistoernooi
Dat we Dwight Davis vandaag de dag nog kennen is echter vooral te danken aan het feit dat hij een structuur bedacht voor een internationaal tennistoernooi dat later zou uitgroeien tot de Davis Cup.
Samen met drie andere leden van het tennisteam de Harvard-universiteit (Holcombe Ward, Malcolm Whitman en Beals Wright) zette Davis de eerste editie van het toernooi op. Deze eerste editie werd gehouden op de Longwood Cricket Club in Boston. Daarbij namen de Verenigde Staten het op tegen Groot-Brittannië. Dwight Davis kocht van eigen geld een trofee die aan de winnaar overhandigd kon worden. Die enorme trofee, ontworpen door William Durgin, hoefde Davis echter niet af te staan, want het toernooi werd met een verrassende overmacht (3-0) gewonnen door de Verenigde Staten. En Davis maakte zelf onderdeel uit van het Amerikaanse team.
In 1901 werd er geen toernooi gehouden, maar in 1902 namen Amerikaanse en Britse tennissers het weer tegen elkaar op. Opnieuw won Amerika. Een jaar later werd de trofee voor het eerst gewonnen door Groot-Brittannië. Vanaf 1904 breidde het toernooi zich langzaam uit. Frankrijk en België waren de eerste twee landen die zich aansloten. Een jaar later volgden Oostenrijk en een gecombineerd team van Australië en Nieuw-Zeeland. Hoewel het toernooi officieel het International Lawn Tennis Challenge heette, spraken veel tennissers van de Davis Cup, naar de man die met eigen geld een trofee voor het toernooi had opgezet.
Pas na Davis’ dood in 1945 werd het toernooi officieel naar hem vernoemd. Elf jaar later werd de tennisser opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.
De eerste decennia werd het toernooi gedomineerd door de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Australië/Nieuw-Zeeland. In 1927 won Frankrijk het toernooi voor het eerst. Het waren glorieuze jaren voor het Franse tennis. Maar liefst zes jaar op rij wonnen de Franse mannen de Davis Cup. Daarnaast moest men wel tot 1991 wachten tot Frankrijk het toernooi opnieuw won.
Huidige opzet
De afgelopen decennia kende het toernooi verschillende groepen en deden er meer dan honderd landen aan mee. Naast de Wereldgroep, waar de sterkste landen deel van uitmaakten, waren er regionale zones. Als een land in de eerste ronde van de Wereldgroep verloor, moest men daarna een wedstrijd spelen tegen een andere verliezer of een lid uit de regionale zone. Verloor men opnieuw, dan degradeerde men naar de regiogroep. De winnaar handhaafde zijn plek in de Wereldgroep of promoveerde.
In 2019 kreeg het toernooi een nieuwe opzet. Achttien landen, die voorheen onderdeel uitmaakten van de Wereldgroep, speelden een toernooi in Madrid. De landen waren verdeeld in 6 poules van 3 landen die ieder 2 wedstrijden speelden. De nummers 1 van de poules plaatsten zich direct voor de kwartfinales, samen met de twee beste nummers 2. Vanaf dat moment speelden de landen in een knock-out systeem tegen elkaar, tot en met de finale. De eerste editie van deze nieuwe opzet werd gewonnen door gastland Spanje.
België en Nederland wonnen de Davis Cup nog nooit. België was er wel een paar keer dichtbij. In 1904, 2015 en 2017 was het verliezend finalist. Nederland werd in 2024 in de finale verslagen door het Italië van top-tennissers Matteo Berrettini en Jannik Sinner.
Andere toernooien
De vrouwelijke tegenhanger van de Davis Cup is de Fed Cup (vroeger Federation Cup). Dit toernooi wordt sinds 1963 gehouden. Verder kent het tennis sinds 1989 nog de Hopman Cup, een internationaal landentoernooi voor gemengde tenniskoppels. Dit toernooi is vernoemd naar tennisser Harry Hopman die Australië in de periode 1938–1969 naar vijftien Davis Cup-zeges leidde.
Deuce (tennis) – Betekenis en herkomst van de term
(Boek) Tennis in Nederland 1500-1800
Korte video over de geschiedenis van de Davis Cup
Bronnen ▼
-https://en.wikipedia.org/wiki/Dwight_F._Davis
-https://www.britannica.com/sports/Davis-Cup
https://nl.wikipedia.org/wiki/Winnaars_Davis_Cup
-https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/dwight-davis