In de zeventiende eeuw hing voor elk kind een houten doos voor boeken, een lei en een griffel aan de muur van de klas. Er waren nog geen schoolbanken, dus tijdens de lessen werden deze dozen als tafeltjes gebruikt.
Vanaf 1945 kwam de zogenaamde pukkel ook in gebruik, een canvas schoudertas, oorspronkelijk gedragen door de Amerikaanse bevrijders. In de jaren zestig en zeventig werden deze pukkels versierd met stickers en (protest) leuzen, onder invloed van de jongerencultuur. Met het gebruik van deze tas verzetten jongeren zich tegen de opvattingen van hun ouders en de school. Op sommige scholen was een leren schooltas verplicht, vooral als de boeken van school waren. Maar als de boeken van de scholier zelf waren, konden ze hun eigen tas kiezen en de rugzak maakte toen zijn entree. Sinds de jaren tachtig is deze niet meer weg te denken uit het straatbeeld.
Tegenwoordig lopen veel meisjes op school met imitatie designertassen, gekopieerd naar ontwerpen van Louis Vuitton en Hermès. Tassenmuseum Hendrikje:
“In 2005 woog de gemiddelde boekentas nog zo’n 7 kilo, maar door het gebruik van laptops neemt het gewicht steeds verder af. Sinds de komst van digitale schoolboeken op tablets, zoals de Schooltas app, wankelt de toekomst van de iconische schooltas.”
Lees ook: Geschiedenis van de zomervakantie
