De Rozenrevolutie van 2003, een geweldloze revolutie waarbij de Georgische president Edoeard Shevardnadze werd afgezet en Georgië een democratie werd. Bij de revolutie werden rozen gedragen. De revolutie kostte niemand het leven.
Volgens onafhankelijke exit polls, heeft oppositieleider Michail Saakasjvili de verkiezingen gewonnen. Saakasjvili roept daarna burgers op om vreedzaam te protesteren tegen het kiezersbedrog in de hoop nieuwe verkiezingen te kunnen afdwingen. Al snel wordt in het hele land geprotesteerd tegen de zittende president. Enige steun krijgt Sjevardnadze nog van Aslan Abashidze, leider van de autonome regio Ajara.
Hoogtepunt
De protesten komen op een hoogtepunt op 22 november 2003. Saakasjvili en zijn medestanders interrumperen een speech van de president in het parlement met rozen in hun hand (vandaar: de Rozenrevolutie). President Sjevardnadze roept de noodtoestand uit en vraagt hulp van het leger. Deze weigert echter dienst. Na een gesprek tussen beide heren met de Russische minister van Buitenlandse Zaken legt Sjevardnadze zijn post neer en vertrekt als president. Parlementsvoorzitter Nino Burjanadze volgt hem op tot aan de nieuwe verkiezingen.
Na het aftreden van Sjevardnadze breekt er grote euforie uit in de straten van Georgië. Bij nieuwe verkiezingen in januari 2004 wordt Saakasjvili met een grote meerderheid van stemmen gekozen tot de nieuwe president van Georgië.
Navolging
In 2004 vindt de tweede Rozenrevolutie plaats. In de regio Ajara wordt Aslan Abashidze, de laatste steun van Sjevardnadze afgezet. Ook de Oekraïners raken geïnspireerd door de vreedzame revolutie. In november 2004 vindt daar de vreedzame Oranje revolutie plaats, waarna president Viktor Yushchenko aan de macht komt.
President Bush van de Verenigde Staten beschouwt Georgië als een schoolvoorbeeld van zijn theorieën over de verspreiding van democratie en vrijheid. De Russische premier Poetin is minder positief over de revolutie. Hij vindt dat politieke problemen altijd binnen de wet opgelost moeten worden.
