Voor de Britse koningin lag in 1983 – midden in de Koude Oorlog- een speech klaar die ze voor kon lezen als er een kernoorlog uit zou breken. In de toespraak waarschuwt vorstin de Britten voor de gruwelen die de Derde Wereldoorlog zou brengen.
In 1983 was de Koude Oorlog nog in volle gang. De Britten hielden in 1983 een grote oefening, Wintex-Cimex 83, waarbij de uitbraak van een kernoorlog gesimuleerd werd. Enkele ambtenaren schreven naar aanleiding van die oefening een toespraak die de koning kon voorlezen als het tot een oorlog kwam. Onduidelijk is of koningin Elizabeth II de tekst zelf ooit heeft gelezen.
In de toespraak staat dat Groot-Brittannië wordt geconfronteerd met de “dodelijke kracht van misbruikte technologie”. In de tekst wordt ook gerefereerd aan de twee eerdere wereldoorlogen:
Nu wordt de waanzin van de oorlog wederom over deze wereld verspreid en ons dappere land moet zich opnieuw voorbereiden om te overleven tegen het kwaad,
Persoonlijke elementen
Hoewel de toespraak niet door de koningin geschreven is en mogelijk nooit door haar gelezen is, bevat de speech ook verschillende ‘persoonlijke elementen’. Zo ‘spreekt’ de vorstin bijvoorbeeld ook haar zoon Andrew die destijds bij de marine diende en over haar vader George VI. In het script staat onder meer:
Mijn geliefde zoon Andrew is momenteel aan het vechten met zijn eenheid en we bidden voortdurend voor zijn veiligheid en de veiligheid van alle militairen thuis en in het buitenland.
De vorstin vraagt de Britten verder te blijven bidden en roept het volk op de eenheid te bewaren.
In Groot-Brittannië worden regeringsdocumenten na dertig jaar vrijgegeven uit de nationale archieven. Het script van de toespraak is een van de dit jaar vrijgegeven documenten.
Gerelateerde boeken:
De volledige tekst van de Derde Wereldoorlog-toespraak:
Now this madness of war is once more spreading through the world and our brave country must again prepare itself to survive against great odds.
I have never forgotten the sorrow and the pride I felt as my sister and I huddled around the nursery wireless set listening to my father’s inspiring words on that fateful day in 1939. Not for a single moment did I imagine that this solemn and awful duty would one day fall to me.
We all know that the dangers facing us today are greater by far than at any time in our long history. The enemy is not the soldier with his rifle nor even the airman prowling the skies above our cities and towns but the deadly power of abused technology. But whatever terrors lie in wait for us all the qualities that have helped to keep our freedom intact twice already during this sad century will once more be our strength.
My husband and I share with families up and down the land the fear we feel for sons and daughters, husbands and brothers who have left our side to serve their country. My beloved son Andrew is at this moment in action with his unit and we pray continually for his safety and for the safety of all servicemen and women at home and overseas.
It is this close bond of family life that must be our greatest defence against the unknown. If families remain united and resolute, giving shelter to those living alone and unprotected, our country’s will to survive cannot be broken.
My message to you therefore is simple. Help those who cannot help themselves, give comfort to the lonely and the homeless and let your family become the focus of hope and life to those who need it.
As we strive together to fight off the new evil let us pray for our country and men of goodwill wherever they may be.
God bless you all.