Gerrit Kouwenaar debuteerde als dichter tijdens de Tweede Wereldoorlog. Werken van zijn hand verschenen onder meer in het illegale blad Parade der Profeten. Deze activiteiten kwamen hem op zes maanden gevangenisstraf te staan. Na zijn vrijlating besloot Kouwenaar onder te duiken.
Later maakte Kouwenaar onderdeel uit van de Vijftigers, de experimentele groep dichters die de Nederlandse vleugel van de Cobragroep vormde. Ook was hij redacteur van het literaire blad Podium en schreef hij freelance voor Vrij Nederland.
De geboren Amsterdammer won in zijn loopbaan een groot aantal prijzen waaronder de Martinus Nijhoff Prijs(1967), P.C. Hooft-prijs (1970) en de Prijs der Nederlandse Letteren (1989). Ook ontving hij twee keer de poëzieprijs van de gemeente Amsterdam.
Kouwenaar maakte ook vertalingen van toneelstukken van onder anderen Brecht, Weiss, Sartre en Pinter. Zijn uitgever herdenkt hem als een
… dierbare schrijver, een fenomenale dichter, die decennialang aan de uitgeverij verbonden was
