Volgens een oude sage moet zich in het Brabantse stadje Bergen op Zoom ergens een hele diepe kuil bevinden. Het verhaal waarin melding wordt gemaakt van deze kuil, is onder meer opgetekend door de bekende onderwijzer, taalkundige en parlementariër Kornelis ter Laan (1871-1963). De geschiedenis gaat ongeveer als volgt:
“In Bergen op Zoom woonde eens een man die een bijzonder dier als hulpje had: een aap. Deze aap was niet zomaar een huisdier; hij verrichtte allerlei huishoudelijke taken voor zijn baas. Hij poetste de schoenen, waste de borden en zelfs de vloer werd door het aapje schoongeveegd. Dit opmerkelijke verhaal verspreidde zich snel door de stad, en het duurde niet lang voordat ook de pastoor ervan hoorde. Nieuwsgierig geworden, benaderde hij de dierenbezitter en vroeg vervolgens of hij de aap eens mocht zien.
De man stemde toe, en enkele dagen later kwam de pastoor inderdaad op bezoek. Maar toen de pastoor het huis betrad, was er nergens een aap te bekennen. Verbaasd zei de man: “Vreemd, hij was hier net nog. Aap, kom eens hier!” Maar hoe vaak hij ook riep, de aap kwam niet tevoorschijn.
Uiteindelijk besloot de pastoor zijn stola om te doen en sprak hij plechtig: “In de naam van Jezus Christus gebied ik je, hier te verschijnen!” Plots kwam de aap grommend onder de canapé (bank) vandaan. De pastoor keek de man ernstig aan en zei: “Dit is geen gewone aap. Dit is de duivel in vermomming.” Steng richtte de pastoor zich hierna direct tot de aap:
En nu gelast ik je te verdwijnen, niet door de lucht, maar door de grond!
Op dat moment verdween de aap spoorloos. Waar hij had gestaan, bleef een diep, gapend gat achter, zo diep dat geen enkele metselaar het ooit weer kon vullen. Volgens sommige verhalen is het gat er nog steeds…
