Dit keer geen tranentrekkende liefdesbrief over mensen maar… over zwanen! Het Graafs gemeenteraadslid Laguette maakt zich in 1968 namelijk ernstig zorgen over ‘een eenzame zwaan van het mannelijk geslacht’, die in de Graafsche Raam rondzwemt en het de andere eendjes knap lastig maakt. Reden genoeg voor Laguette om in de pen te klimmen en de gemeente Rijkswijk om een donatie te vragen van… een vrouwtjeszwaan!
Waardige echtgenote gewenst!
De eenzame Graafse zwaan, overigens een fraai exemplaar, wordt er ‘door het alleen zijn niet vriendelijker op en duldt de grote hoeveelheid eenden nauwelijks,’ zo schrijft het raadslid. Een tijdje geleden bezocht Laguette de gemeente Rijswijk en aldaar stuitte hij op diverse gelukkige zwanenfamilies.
Gezien de zwakke financiële positie van de gemeente Grave verzoekt Laguette de gemeente een ‘waardige echtgenote’ voor de Graafse zwaan te sturen, ‘zodat ook onze grachten in het voorjaar door een hopelijk gelukkige Graafs-Rijswijkse echtverbintenis, méér bevolkt zullen worden door deze edele dieren, iets waar vooral onze jeugdige inwoners reikhalzend naar uitzien.’
En ze leefden nog lang en gelukkig!
De burgemeester en wethouders van Rijswijk hebben goed nieuws voor die arme zwaan in Grave: Laguette mag daar een prachtige vrouwtjeszwaan op komen halen met de wens ‘dat deze beschikbaarstelling tot een goed en vruchtbaar huwelijk zal leiden.’
Aanvankelijk was het de bedoeling dat de vrouwtjeszwaan terug zou keren naar Rijswijk, wanneer dit huwelijk inderdaad zijn vruchten af zou werpen. Maar het voormalige vestingstadje werd dubbel gematst: het liefdeskoppel mocht permanent samen in de Graafsche Raam rondzwemmen!
De gemeente Rijswijk zorgt hiermee voor een romantisch einde van een prachtig sprookje: ‘Ofschoon uw gemeente als garnizoensplaats vermoedelijk gewend is aan detacheringen, is het onze bedoeling dat U deze zwaan een permanent verblijf in Uw gemeente aanbiedt. Ook ten deze huldigen wij de opvatting dat een goed huwelijk onontbindbaar moet zijn.’
~ Lisette Kuijper – BHIC
