Als je iets aan de grote klok hangt, hou je je niet stil. Het betekent namelijk dat je iets bekendmaakt aan een breed publiek en de aandacht wil vestigen op een bepaalde kwestie. Je bazuint iets rond.
Volgens de bekende taalkundige F.A. Stoett wordt de uitdrukking al zeker sinds de zeventiende eeuw gebruikt. In zijn werk Nederlandse spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden (1923-1925) schrijft hij daarnaast dat voor die tijd al een soortgelijke uitdrukking bekend was, namelijk: aent clockzeel hanghen.
De klok in de uitdrukking verwijst naar de grote klok in kerktorens of stadhuistorens. Die werd geluid bij bijzondere gebeurtenissen, of bij (naderend) gevaar. Zo luidde men de klok bijvoorbeeld bij brand of wanneer een vijandelijke aanval verwacht werd. Als de grote klok geluid werd, moest iedereen het dus horen. Er was sprake van een zaak van belang.
Het feit dat sprake was van ‘de grote klok’ wijst erop dat er vroeger vaak meerdere klokken waren. Een kleinere klok werd soms geluid om de bevolking bijeen te roepen voor openbare afkondigingen. Ook belangrijk, maar toch net iets minder dan wanneer de grote klok werd geluid.
Andere talen
De uitdrukking is ook in andere talen bekend. Zo zegt men in Frankrijk bijvoorbeeld sonner la grosse cloche en in Duitsland etwas an die grosse Glocke hängen.
