De Amerikaanse verzekeringsmakelaar Lewis Waterman (1837-1901) is de geschiedenisboeken ingegaan als de uitvinder van de moderne vulpen. Vandaag de dag worden er nog altijd Waterman-vulpennen verkocht.
Waterman ontwikkelde de moderne vulpen vervolgens in de werkplaats van zijn broer. Hij gebruikte het zogenaamde capillaire principe, waarbij lucht ervoor zorgt dat er een constante stroom inkt ontstaat. Hierdoor lekte de pen ook minder. Hoewel de Amerikaan belangrijke verbeteringen doorvoerde, is het niet helemaal terecht om hem aan te duiden als dé uitvinder van de moderne vulpen. Hij maakte namelijk gebruik van veel ontwikkelingen die eerder al door anderen waren doorgevoerd.
De Amerikaan kreeg in 1883 wel een vijfjarig patent op de nieuwe vulpen. Enkele jaren later (1899) opende hij in Montréal een fabriek. De onderneming werd na zijn dood overgenomen door zijn neef Frank D. Waterman.
Voorgangers
De pen van Waterman was zeker niet de eerste vulpen. De oudste vulpen werd vermoedelijk al in 1636 ontwikkeld door de Duitser Daniël Schwenster. Deze pen bestond uit drie in elkaar gestoken ganzenveren. De inktvoorraad van deze pen werd gevormd door een schacht van een veer. Uit een gaatje hierin kon door licht te drukken inkt naar de ganzenpen vloeien. Verder is bekend dat de Franse instrumentenmaker Nicholas Bion begin achttiende eeuw vroege vulpennen vervaardigde. De werking van deze pen beschreef hij uitvoering in het werk Traité de la construction et des principaux usages des instrumens de mathématique (Verhandeling over de constructie en belangrijkste toepassingen van wiskundige instrumenten).
