Schrijver Frank Krake heeft recent een bijna 90 jaar oude menukaart van de Cap Arcona ontdekt. Dit schip werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Britten gebombardeerd. Daarbij kwamen 7000 concentratiekampgevangenen van nazi-Duitsland om het leven.
Met zijn vondst voegt Krake een nieuw hoofdstuk toe aan zijn boek ‘De laatste getuige’, waarin hij het leven volgt van Wim Alosery, overlevende van de ramp met de Cap Arcona.
Krake vond de menukaart op een veiling. De conservator van het museum rond de Cap Arcona in het Duitse Neustadt heeft de authenticiteit bevestigd. Hij dateert van 24 oktober 1930, toen de Cap Arcona nog een luxe cruiseschip was dat tussen Europa en Zuid-Amerika voer. De auteur:
“Ik stuitte er op tijdens mijn research en realiseerde me dat dit heel bijzonder is en grote historische waarde heeft. Het is een puntgave menukaart uit de tijd dat het schip over de wereldzeeën voer en rijke gasten naar Rio de Janeiro of Buenos Aires bracht. Het is een van de weinige tastbare dingen die van de Cap Arcona zijn overgebleven, want het schip lag op de bodem van de zee, is later geborgen, verschroot en voor altijd verdwenen.”
Krake wil de menukaart ter beschikking stellen aan een museum, op voorwaarde dat hij tentoongesteld wordt en het museum aandacht besteedt aan de oorlogsgeschiedenis. De auteur verbaast zich er nog steeds over dat de ramp nauwelijks bekend is bij het publiek.
“Bij de Titanic vielen 1500 doden en dat schip kent iedereen. Bij het bombardement op de Cap Arcona vielen 7000 doden en dat kent niemand.”
Dat de Britse RAF het schip op 3 mei 1945 per ongeluk bombardeerde, omdat ze dacht dat de Duitse SS hier aan het eind van de oorlog mee naar Noorwegen wilde vluchten, was al bekend. Dat het bevel voor het bombardement vanaf het RAF-hoofdkwartier in het Twentse Delden – dus vanaf Nederlandse bodem – werd gegeven, ontdekte Krake pas vorig jaar, na het uitkomen van het boek. Ook dat de Britten waarschijnlijk bewust waren misleid door de nazi’s, die zo de sporen van hun wreedheden uit wilden wissen.
Wim Alosery, die daarvoor drie concentratiekampen overleefde, kon het wel navertellen. Dat deed hij pas 73 jaar later. Net toen hij publiekelijk aandacht wilde vragen voor de ramp, overleed hij. Een dag voordat hij een krans zou leggen in de Lübeckerbocht voor zijn omgekomen kameraden op het rampschip en twee dagen voordat hij in de Nieuwe Kerk zou spreken tijdens de Nationale Dodenherdenking en de koning en de koningin zou ontmoeten. “Heel zuur en wrang,” vindt Krake.
Lees ook: Wim Alosery overleefde drie concentratiekampen en een grote scheepsramp
…en: De scheepsramp met de SS Cap Arcona (1945)
Boek: De laatste getuige – Frank Krake