In de Griekse mythologie gold Selene als de godin van de maan. Ze was de zus van Eos (de godin van de dageraad) en Helios (de zonnegod). De godin was ook bekend binnen de Romeinse mythologie waar ze bekend stond als ‘Luna’. Ze werd onder meer vereerd in tempels in Rome. Selene werd aanbeden tijdens nieuwe en volle maan.
Volgens Hesiodos’ Theogonia (godenstamboom) werd de godin verwekt door de titanen Hyperion en Theia.
Selene was de geliefde van Endymion, koning van een kleine stadstaat op de Peloponnesus, mogelijk Elis. Volgens sommige verhalen zou de maangodin hem maar liefst vijftig dochters hebben geschonken. Selene hield zoveel van haar geliefde dat ze niet wilde dat hij ooit zou sterven. Ze bracht hem daarom in een eeuwigdurende slaap. Een andere lezing meldt dat Zeus de knappe sterveling de eeuwige jeugd schonk, die al slapend doorbracht in een grot op de berg Latmos.
In kunst werd Selene meestal afgebeeld met de afbeelding van een maan, soms met een strijdwagen met twee paarden.
Overzichtspagina Griekse mythologie
Boek: De grote mythologie encyclopedie