Ze staan er nog steeds, als stille getuigen van een tijd waarin veel blanken zich superieur voelden over zwarten. De slavenhuisjes op Bonaire. Ze staan op een dijk die het zogenaamde Pekelmeer van de Caribische Zee scheidt. De kleine huisjes werden gebouwd voor slaven die in zoutmijnen moesten werken. In elk huisje sliepen zo’n twee, tot drie slaven. Ze werden in 1850 gebouwd en deden uiteindelijk maar dertien jaar dienst, want in 1863 werd de slavernij ook op de Antillen afgeschaft. Voordat de huisjes er waren sliepen de slaven vaak in de buitenlucht, of in kleine houten hutjes.
In de zoutmijnen werkten overigens niet alleen slaven. De West-Indische Compagnie (WIC) gebruikte Bonaire ook als een strafkolonie voor militairen die zich hadden misdragen.
Overzicht: boeken over slavernij
