Stille Zaterdag, de dag voor Pasen

Na Goede Vrijdag, de dag waarop Jezus’ kruisdood wordt herdacht, volgt Stille Zaterdag. Op deze dag herdenken christenen de begrafenis van Jezus en wordt nog eens stilgestaan bij zijn sterven. Het is de laatste dag voor Pasen en de laatste dag van de vastentijd.

Toen Jezus na zijn dood aan het kruis in een graf werd gelegd, was het letterlijk stil. Het graf was afgesloten met een grote steen en er heerste complete rust. Zijn naasten en volgelingen rouwden wel om de dood van hun meester, maar konden niet naar het graf omdat het sabbat was, een dag waarop volgens de voorschriften absolute rust in acht genomen moest worden. In het evangelie van Lucas staat hierover:

Nadat hij (Jozef van Arimathea, red.) het lichaam van het kruis had gehaald, wikkelde hij het in linnen doeken en legde het in een rotsgraf dat nog nooit was gebruikt. Het was de voorbereidingsdag, de sabbat was bijna aangebroken. De vrouwen die met Jezus waren meegereisd uit Galilea, volgden Jozef naar het graf om het te bekijken en om te zien hoe Jezus’ lichaam er werd neergelegd. Daarna gingen ze naar huis en bereidden ze geurige olie en balsem. Op sabbat namen ze de voorgeschreven rust in acht. NBG, 3:52-56

De stilte van Paaszaterdag is ook terug te vinden in de tradities die de (katholieke) kerk kent. Stille Zaterdag geldt daar als een dag voor bezinning waarop diep nagedacht wordt over de dood van Jezus. Hoewel men weet dat hij een uit de dood zal opstaan wil men het feit dat hij daadwerkelijk stierf nog eens goed laten doordringen. Op deze dag luiden er geen klokken en wordt er geen eucharistie gevierd. Het is een dag van stilte en rust, hoewel veel gelovigen vaak ook al druk zijn met de voorbereidingen voor Pasen.

Paaswake

Op de avond van Paaszaterdag komen katholieken vaak bijeen om de overgang van Christus van de dood naar de verrijzenis te herdenken. Deze paaswake (of paasvigilie), die traditiegetrouw pas na zonsondergang plaatsvindt, zit vol symboliek. De dienst begint vaak in het duister. Vervolgens wordt een grote paaskaars ontstoken, als symbool van de herrijzenis van Jezus, die ook wel het ‘Licht van de wereld’ wordt genoemd. Hierna wordt het licht verspreid over kaarsen die de gelovigen bij zich hebben. Met de paaskaars wordt verder soms water gezegend waarmee gedurende het jaar kinderen worden gedoopt. Traditioneel leest men tijdens de paaswake ook een fragment uit het eerste hoofdstuk van het bijbelboek Genesis, waarin de schepping wordt beschreven.

Bronnen ▼