Sven Gaffelbaard (ca. 960–1014) was een Deense koning die Engeland veroverde en de eerste Deense koning van Engeland werd, waarmee hij de basis legde voor een Noord-Atlantisch rijk. Koning van Denemarken, Noorwegen en Engeland. Regeerde van 986 tot 1014 over Denemarken, van 986 tot 995 over Noorwegen en enkele weken in 1013 over Engeland. Ook bekend als Sven I van Denemarken.
Beroemd is de zeeslag die in het jaar 1000 door Sven Gaffelbaard bij Swolder werd gewonnen. De Deense koning versloeg de Noorse koning Olaf I waardoor hij de heerschappij kreeg over een deel van Noorwegen. Olaf I van Noorwegen overleed tijdens deze zeeslag.
Sven Gaffelbaard voerde een groot aantal aanvallen uit op Engeland. December 1013 week de Engelse koning Aethelred II vanwege deze aanvallen uit naar Normandië en werd Sven Gaffelbaard ook koning van Engeland. Na enkele weken te hebben geregeerd over Engeland overleed hij (3 februari 1014).
Als koning van Denemarken werd hij opgevolgd door zijn zoon Harald II en als koning van Engeland door Knoet de Grote.
