De Taj Mahal in de Indiase provincie Agra is een van de bekendste bouwwerken ter wereld. Het islamitische mausoleum wordt jaarlijks door ongeveer vier miljoen mensen bezocht.
Het wit marmeren mausoleum werd gebouwd in opdracht van de zeventiende-eeuwse Mogol-keizer Sjah Jahan (1592-1666). Deze keizer wilde een grafmonument voor zijn lievelingsvrouw Mumtaz Mahal laten bouwen. Zij was in 1631 na de bevalling van hun veertiende kind overleden. Een jaar na haar dood werd begonnen met de bouw. Wie het bouwwerk ontworpen heeft is niet bekend. Er werd bijna twintig jaar aan het mausoleum gewerkt door naar schatting 20.000 mensen, olifanten en ossen.
Het bouwwerk, dat op een zeven meter hoog plateau is gebouwd, staat sinds 1983 op de werelderfgoedlijst van Unesco en is sinds 2007 Ć©Ć©n van de zeven nieuwe wereldwonderen. Het wordt gezien als grootste Indo-Islamitische bouwwerk ter wereld en herbergt heel veel bijzondere details en motieven. Het ontwerp is gebaseerd op Perzische en eerdere Mogol-architectuur. De symmetrische tuin is geĆÆnspireerd op het Perzische beeld van het paradijs.
Na de dood van Sjah Jahan’s zonen werd het gebouw ernstig verwaarloosd. Tijdens de Britse overheersing wilde men het bouwwerk zelfs helemaal slopen om het marmer te verkopen in Engeland, maar daar bleek in Engeland weinig markt voor. Onder het bewind van de Brit George Curzon (1859-1925), onderkoning van India in de periode 1899-1905, werd het mausoleum uiteindelijk gerenoveerd.
Gevaren
De Taj Mahal (Paleis van de kroon) steunt op grote mahonie-eiken balken die in de bodem van de Yamuna-rivier zijn geplaatst. Deze rivier is momenteel door vervuiling en ontbossing aan het uitdrogen. De fundamenten drogen hierdoor ook langzaam waardoor de houten balken uit elkaar dreigen te vallen. Een ander probleem waar de Taj Mahal mee te kampen heeft is zure regen, het gebouw verkleurd hierdoor. Voor toeristen is het ook niet mogelijk om met de auto dichtbij het bouwwerk te komen. Ze moeten verderop parkeren en kunnen dan met een elektrische bus naar de toeristische trekpleister.
Mythen
Er is een mythe die vertelt dat van de mensen die meewerkten aan de bouw van de Taj Mahal de handen werden afgehakt zodat ze nooit een bouwwerk konden maken dat nog mooier werd. Ook werd gezegd dat het de bedoeling was dat Sjah Jahan zelf zou worden bijgezet in een zwarte versie van het monument dat aan de overkant van de Yamuna-rivier moest verrijzen. Zover is het echter nooit gekomen omdat hij de laatste jaren in gevangenschap leefde bij zijn zoon die de macht greep. Hij is na zijn dood bijgezet bij zijn vrouw.