Als er ergens veel keus is, bijvoorbeeld in een boekwinkel, dan kan er geadverteerd worden met de woorden: “boeken te kust en te keur”. Daarmee geeft men dan dus aan dat het aanbod groot is. Er is voor ieder wat wils.
De uitdrukking “te kust en te keur” is wat verouderd maar wordt nog altijd wel gebruikt. Volgens de bekende taalkundige Frederik August Stoett (1863-1936) komt de woordcombinatie al zeker sinds de Middeleeuwen voor. De taalonderzoeker haalt in zijn werk Nederlandse spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden (1923-1925) bijvoorbeeld een vers van P.C. Hooft aan:
Krielt het van vrijers niet om uw deur?
Mooghje niet gaen te kust en te keur?
En doeje niet branden, en blaecken, en braên,
Al waer ’t u op lust een lonckje te slaen
Volgens taalgenootschap OnzeTaal betekenen ‘kust’ en ‘keur’ eigenlijk hetzelfde, waardoor dus sprake is van een zogeheten tautologie (een stijlfiguur waarbij gebruik wordt gemaakt van twee woorden die vrijwel hetzelfde betekenen). Het woord kust betekende zoiets als ‘keus’ of ‘verkiezing’ en ook keur is afgeleid van het woord ‘keuze’.
