Alice Liddell, het meisje achter ‘Alice in Wonderland’

De Brit Lewis Carroll is wereldberoemd geworden met zijn boek Alice in Wonderland dat in 1865 voor het eerst verscheen. Een deel van de verhalen in dit boek verzon Carroll in de tijd dat hij nog wiskundeleraar was in Oxford, tijdens uitstapjes met zijn collega, classicus Henry George Liddell. Die had drie dochters die graag naar zijn verhalen luisterden: Lorina, Edith én Alice.

De auteur, geboren onder de naam Charles Lutwidge Dodgson, was naar verluidt een wat zonderling figuur die vaak wat moeilijk contact maakte met volwassenen, maar wel goed met kinderen wist om te gaan. Die entertainde hij onder meer met goocheltrucs of door spannende verhalen te vertellen. Dat laatste deed hij ook tijdens een picknick in 1862 bij de kinderen Liddell. En om de verhalen extra aansprekend te maken, gaf hij de hoofdpersoon dezelfde naam als de oudste dochter van zijn collega: Alice. De foto’s van dit meisje die op deze pagina zijn te zien, werden allemaal gemaakt door Carroll, die naast auteur ook amateurfotograaf was.

Na de zomerse picknick die de basis legde voor Alice in Wonderland, vroeg de jonge Alice de vriend van haar vader geregeld of die de verhalen voor haar wilde opschrijven, zodat ze deze zelf na kon lezen. Op kerstochtend 1862 schonk de auteur haar vervolgens een handgeschreven, 92 pagina’s tellend manuscript met de titel Alice’s Adventures Under Ground. Het werk bevatte ook een persoonlijke noot:

“Een Kerstgeschenk aan een lief kind ter herinnering aan een zomerdag.”

Dit handschrift bevat de eerste versie van het wereldberoemde verhaal, dat in 1865 in uitgebreidere versie in druk verscheen onder de titel Alice’s adventures in Wonderland. Deze eerste druk bevat houtgravures van John Tenniel, gebaseerd op enkele simplistische tekeningen die de auteur zelf had gemaakt.

Liddell bewaarde het oerdocument van het avonturenverhaal lange tijd zorgvuldig. In 1928 deed ze het echter van de hand, nadat ze vanwege de dood van haar echtgenoot in de financiële problemen was gekomen. Het manuscript bracht toen 15.400 pond op, voor die tijd een astronomisch bedrag, wat duidelijk maakte welke status Alice in Wonderland inmiddels had. In 1869 was er al een Franse vertaling verschenen en in de jaren hierna rolden er ook Duitse, Italiaanse en Nederlandse versies van de persen. Hoewel recensenten aanvankelijk kritisch waren geweest over het werk, omdat ze, naar de normen van die tijd, een morele boodschap misten, sloeg het boek bij kinderen enorm aan.

Het handgeschreven manuscript van het verhaal maakt tegenwoordig onderdeel uit van de collectie van de British Library.

Modern sprookje

Alice in Wonderland is een fantasierijk verhaal, dat vaak wordt aangemerkt als een modern sprookje. Het verhaal draait om de avonturen van een meisje genaamd Alice. Op een dag volgt zij een pratend wit konijn en valt in een konijnenhol. Ze belandt zo in een wonderlijke en bizarre wereld genaamd Wonderland, waar ze verschillende vreemde wezens ontmoet – zoals de Cheshire Cat, Mad Hatter (Gekke hoedenmaker) en de Queen of Hearts (Hartenkoningin) – en allerlei absurde situaties meemaakt. Op haar weg terug naar het ‘normale leven’ beleeft Alice nog een groot aantal avonturen waarbij ze zelf verschillende transformaties doormaakt. Zo wordt ze op een bepaald moment zo groot als een huis en krimpt ze een andere keer tot een miniwezentje van slechts zeven centimeter hoog.

In 1871 publiceerde Lewis Carroll een vervolg op het boek: Through the Looking-Glass (And What Alice Found There), in het Nederlands uitgegeven als Alice in Spiegelland. Hierin is ook een zogeheten acrostisch gedicht te vinden, waarin de eerste letters van iedere regel tezamen de volledige naam Alice Pleasance Liddell vormen:

De populariteit van Alice in Wonderland zorgde ervoor dat Alice Liddell tot op hoge leeftijd in de belangstelling bleef staan. In 1932, twee jaar voor haar dood, maakte ze op uitnodiging nog een reis door de Verenigde Staten. In 1992 maakte de BBC een docudrama over deze reis met als titel The Dreamchild. Hoewel literatuurcritici het er niet over eens zijn in hoeverre Lewis Carroll het hoofdpersonage op de levende Alice baseerde staat wel onomstotelijk vast dat zij een inspiratiebron voor de auteur was. Haar naam is onlosmakelijk verbonden met het iconische personage Alice en daarmee met de magische wereld van Wonderland.

Alice in Wonderland is verschillende keren verfilmd. De laatste keer in 2010 door regisseur Tim Burton. De Australische actrice Mia Wasikowska kroop toen in de huid van Alice. Een andere belangrijke rol, die van Mad Hatter, was weggelegd voor steracteur Johnny Depp.

Boek: Alice in Wonderland
Film: Alice In Wonderland (2010)

Alice Liddell tijdens haar bezoek aan Amerika:

Bronnen ▼