Op 4 juli vieren de Amerikanen Onafhankelijkheidsdag. Op die dag in 1776 nam het Nationaal Congres namelijk de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring aan. Hiermee verklaarden de Amerikanen zich onafhankelijk van de Britse monarchie.
John Hancock
Onder de verklaring staan 56 handtekeningen. Een daarvan is opvallend groot. Dat is de handtekening van John Hancock. Hij was destijds voorzitter van het Continental Congress dat de Onafhankelijkheidsverklaring aannam en mocht zo als eerste zijn handtekening op het beroemde document plaatsen. In vergelijking met de vele andere handtekeningen op de verklaring, is de handtekening van Hancock nogal aan de grote kant. Volgens sommige verhalen schreef Hancock zijn naam expres groot, zodat koning George III van Engeland hem ook kon lezen. Wie andere documenten bestudeert ziet echter dat Hancock altijd nogal scheutig was met inkt wanneer hij zijn naam ergens onder moest zetten. ‘John Hancock’ is in het Amerikaans een synoniem voor ‘handtekening’ geworden.
Onafhankelijkheidsoorlog
Veel kolonisten waren van mening dat ze beter af waren zonder de Britten. Die zouden de koloniën vooral als een soort wingewest gebruiken en de belangen van de kolonisten ondergeschikt maken aan die van de Europese inwoners van het Britse rijk. De zware belastingen waren de kolonisten, die in veel gevallen juist naar de Nieuwe Wereld afgereisd waren omdat ze meer vrijheid wilden, een doorn in het oog. Aanvankelijk werd er vooral op politiek vlak geprotesteerd, maar uiteindelijk mondde het conflict uit in wapengekletter: de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog (1775-1783).
Het aannemen van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring was hierin een belangrijk moment. Het was echter geen oorlogsverklaring aangezien de oorlog al een jaar aan de gang was. Wel toonden de verenigde kolonisten aan waarom die oorlog volgens hen begonnen was. De Britse koning had zijn volk “tot slavernij” gebracht en daartegen moest men wel in opstand komen. Een fragment uit de verklaring:
“De geschiedenis van de huidige koning van Groot-Brittannië is een geschiedenis van herhaald machtsmisbruik en vernedering, allemaal met als direct doel de vestiging van een absolute tirannie over deze staten” Deze waarheden Jill Lepore (p. 130)
Het document bevat een lijst van aanklachten tegen de koning, als verantwoording voor de opstand. Voor Amerikanen is de afkondiging van de Onafhankelijkheidsverklaring nog altijd een belangrijke gebeurtenis. Op 4 juli, Independence Day, zijn in het hele land feesten met vuurwerk, concerten en parades.
Meer Amerikaanse geschiedenis
Boeken over de geschiedenis van de Verenigde Staten
Nederlandse vertaling van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring:
Unanieme verklaring van de dertien Verenigde Staten van Amerika
Wanneer in de loop der gebeurtenissen een volk zich genoodzaakt ziet de politieke banden die het met een ander verbindt, te verbreken en onder de machten der aarde de aparte en gelijkwaardige plaats in te nemen waartoe het gerechtigd is krachtens de wetten van de natuur en de god van de natuur, vereist een gepast respect voor de meningen der mensen dat het de oorzaken bekend maakt die het tot de scheiding hebben gedwongen.
Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend: dat alle mensen als gelijken worden geschapen, dat zij door hun schepper met zekere onvervreemdbare rechten zijn begiftigd, dat zich daaronder bevinden het leven, de vrijheid en het nastreven van geluk.
Dat, teneinde deze rechten te garanderen, regeringen onder de mensen worden ingesteld, die hun rechtmatige bevoegdheden ontlenen aan de instemming der geregeerden; dat, telkens wanneer enige regeringsvorm met deze doeleinden in strijd komt, het volk het recht heeft hem te veranderen of teniet te doen en een nieuwe regering in te stellen, haar grondslag vestigend op beginselen en haar bevoegdheden organiserend in een vorm die hun het meest geschikt lijken om hun veiligheid en hun geluk te bewerkstelligen. De wijsheid gebiedt weliswaar sinds lang gevestigde regeringen niet te wijzigen om onbeduidende en voorbijgaande redenen; de ervaring leert inderdaad dat mensen eerder bereid zijn te lijden zolang dat lijden draaglijk is dan zichzelf recht te doen door de vormen af te schaffen waaraan zij gewend zijn. Maar wanneer een lange reeks van misbruiken en machtsoverschrijdingen, onveranderlijk gericht op hetzelfde doel, duidelijk wijst op de intentie hen onder volstrekte dwingelandij te brengen, is het hun recht, ja zelfs hun plicht, zo’n regering omver te werpen en te zorgen voor nieuwe waarborgen voor hun toekomstige veiligheid. — dat is het pijnlijk lot geweest van deze koloniën en dat is de noodzaak die hen thans dwingt van regeringsstelsel te veranderen. De geschiedenis van de huidige koning van Groot-Brittannië is een geschiedenis van herhaalde onrechtvaardigheden en machtsoverschrijdingen, die alle als direct doel hebben een volstrekte tirannie in te stellen over onze staten. Om dat te bewijzen is het voldoende de feiten te onderwerpen aan het oordeel van een onpartijdige wereld.
Hij heeft zijn goedkeuring onthouden aan wetten die het meest heilzaam en het meest noodzakelijk waren voor het algemeen welzijn.
Hij heeft zijn gouverneurs verboden wetten uit te vaardigen van direct en urgent belang, ofwel de tenuitvoerlegging ervan uitgesteld tot zijn goedkeuring zou zijn verkregen; en na dat uitstel heeft hij er geen enkele aandacht meer aan besteed.
Hij heeft geweigerd andere wetten uit te vaardigen ten gerieve van belangrijke districten, tenzij de bevolking aldaar afzag van haar recht op vertegenwoordiging in de wetgevende macht, een recht dat voor haar van onschatbare waarde is en waarvoor alleen tirannen beducht zijn.
Hij heeft wetgevende lichamen bijeengeroepen op ongebruikelijke en ongerieflijke plaatsen die ver verwijderd waren van de plaats waar hun publieke documenten bewaard werden, enkel en alleen om hen te dwingen zich, strijdensmoe, te schikken naar zijn maatregelen.
Hij heeft herhaaldelijk vertegenwoordigende lichamen ontbonden die zich krachtig hadden uitgesproken tegen zijn schendingen van de rechten van het volk.
Hij heeft gedurende lange tijd, na zulke ontbindingen, geweigerd andere wetgevende lichamen te laten kiezen, waardoor de uitvoering van de wetgevende macht, die niet tenietgedaan kan worden, weer in handen is gekomen van het volk in zijn geheel en de staat tegelijkertijd blootgesteld bleef aan alle gevaren van een invasie van buiten en verstoringen van binnen.
Hij heeft getracht de bevolkingsgroei van deze staten te verhinderen; te dien einde heeft hij de uitvaardiging van de wetten op de naturalisatie van buitenlanders tegengewerkt, geweigerd andere in te voeren die de immigratie bevorderd zouden hebben en hogere eisen gesteld aan de toewijzing van nieuwe gronden.
Hij heeft de rechtspraak tegengewerkt door zijn goedkeuring te onthouden aan wetten ter instelling van rechterlijke bevoegdheden.
Hij heeft de rechters onderworpen aan zijn wil alleen, voor wat hun ambtstermijnen, evenals de hoogte en betalingswijze van hun salarissen betreft.
Hij heeft tal van nieuwe functies ingesteld en menigten ambtenaren hierheen gezonden om ons volk te kwellen en uit te zuigen.
Hij heeft bij ons in vredestijd staande legers gehandhaafd zonder toestemming van onze wetgevende lichamen.
Hij heeft getracht de militaire macht onafhankelijk van en superieur aan de burgerlijke macht te maken.
Hij heeft met anderen samengespannen om ons te onderwerpen aan een jurisdictie die vreemd is aan onze staatsregeling en niet erkend wordt door onze wetten en hij heeft zijn goedkeuring gegeven aan hun zogenaamde wettelijke verordeningen die:
– de legering toestaan van grote aantallen gewapende troepen op ons grondgebied,
– deze, door schijnprocessen, vrijwaren van bestraffing voor alle moorden die zij zouden kunnen plegen op de bewoners van deze staten,
– onze handel afsnijden met alle delen van de wereld,
– ons belastingen opleggen zonder onze toestemming,
– ons, in vele gevallen, beroven van de voordelen van de juryrechtspraak,
– ons kunnen dwingen tot een reis overzee om terecht te staan voor vermeende delicten,
– het vrije systeem afschaffen van de engelse wetten in een naburige provincie, waar zij een willekeurige regering instellen en de grenzen van genoemde provincie verruimen om er zowel een voorbeeld van te maken als een instrument om in onze koloniën hetzelfde despotische regime in te stellen,
– onze charters wegnemen, onze waardevolste wetten afschaffen en de vorm van onze regeringen fundamenteel veranderen,
– onze eigen wetgevende lichamen opschorten en hen in staat stellen te verklaren dat zij bekleed zijn met de bevoegdheid in alle mogelijke gevallen voor ons wetten te maken.
Hij heeft het recht verbeurd ons te regeren door te verklaren dat wij buiten zijn bescherming staan en door oorlog tegen ons te voeren.
Hij heeft onze zeeën geplunderd, onze kusten verwoest, onze steden verbrand en het leven van ons volk geruïneerd.
Hij verplaatst momenteel grote legers van buitenlandse huurlingen om zijn werk van dood, verderf en tirannie af te maken, dat reeds begonnen is met een wreedheid en gemeenheid die nauwelijks geëvenaard werd in de meest barbaarse tijden en die het hoofd van een beschaafde natie volstrekt onwaardig is.
Hij heeft onze medeburgers, die hij gevangen heeft genomen op volle zee, gedwongen de wapens op te nemen tegen hun eigen land, de beulen te worden van hun vrienden en broeders of zelf te vallen onder hun handen.
Hij heeft in ons land binnenlandse opstanden uitgelokt en getracht tegen onze grensbewoners de meedogenloze indiaanse wilden op te zetten, wier strijdmethode, zoals bekend, bestaat in het afslachten van iedereen, ongeacht leeftijd, geslacht, rang of stand.
In elk stadium van deze onderdrukking hebben wij om gerechtigheid gevraagd in de nederigste bewoordingen: onze herhaalde petities zijn slechts beantwoord met herhaalde onrechtvaardigheden. Een vorst die aldus door elke daad wordt gekenmerkt als een tiran, is ongeschikt de regeerder te zijn van een vrij volk.
Wij zijn evenmin te kort geschoten in aandacht voor onze Britse broeders. Wij hebben hen regelmatig gewaarschuwd voor pogingen van hun wetgevende macht om op onrechtmatige wijze haar jurisdictie op ons van toepassing te verklaren. Wij hebben hen herinnerd aan de omstandigheden waarin wij geëmigreerd zijn en hier koloniën hebben gesticht. Wij hebben een beroep gedaan op hun aangeboren rechtvaardigheidsgevoel en grootmoedigheid en wij hebben hun bezworen, in naam van de banden van verwantschap die ons verbinden, deze vormen van machtsmisbruik, die onvermijdelijk zouden leiden tot het verbreken van onze banden en betrekkingen, af te wijzen. Ook zij zijn doof gebleven voor de stem van de gerechtigheid en de bloedverwantschap. Wij moeten dus berusten in de noodzaak onze scheiding uit te roepen en wij moeten hen, zoals wij dat ook doen met de rest van de mensheid, beschouwen als vijanden in de oorlog en als vrienden in de vrede.
Derhalve verkondigen en verklaren wij, de vertegenwoordigers van de Verenigde Staten van Amerika, in algemeen congres bijeen, het getuigenis inroepend van de opperrechter van de wereld voor de rechtschapenheid van onze bedoelingen, in de naam en op het gezag van het goede volk van deze koloniën, plechtig dat deze verenigde koloniën vrije en onafhankelijke staten zijn en van rechtswege behoren te zijn; dat zij vrijgesteld zijn van elke trouw aan de Britse kroon en dat elke politieke band tussen hen en de staat van Groot-Brittannië volledig verbroken is en behoort te zijn; en dat zij, als vrije en onafhankelijke staten, de volledige macht bezitten oorlog te voeren, vrede te sluiten, verbintenissen aan te gaan, handelsbetrekkingen aan te knopen en alle andere handelingen te verrichten waartoe onafhankelijke staten gerechtigd zijn. Ter ondersteuning van deze verklaring en met het volste vertrouwen in de bescherming van de goddelijke voorzienigheid, stellen wij ons gezamenlijk borg met ons leven, ons bezit en onze heilige eer.
Bron: A. KASPI, Geschiedenis van de Verenigde Staten van Amerika deel 2. Utrecht, 1998
