De gebroeders Johan en Cornelis de Witt waren niet altijd gelijken, maar hun levens en lot bleven altijd verbonden.
Cornelis stuurde 460 brieven naar zijn broer raadpensionaris Johan de Witt
Johan de Witt zweerde met zijn linkerpink in de lucht, op één been staand, de eed om toegelaten te worden als Ridder in de Orde van de Vrolijkheid.
Dit vrij uit het Frans vertaalde curieuze naschrift van Johan de Witt in een brief aan Amélie van Brederode roept een aantal vragen op.
Van oudsher beschouwt de geschiedschrijving de praktijk van de vroegmoderne politiek als een voornamelijk mannelijke aangelegenheid.