Pieter Serrien (°1985, Kontich) is historicus en auteur van onder meer de boeken Het elfde uur, over de gewelddadige laatste dag van de Eerste Wereldoorlog, Tranen over Mortsel, over het zwaarste bombardement ooit in België en Elke dag angst, waarin de geschiedenis van de V-bommenterreur en de Rex centraal staat. Meer info vind je op www.pieterserrien.be
Zie ook:
www.facebook.com/pieter.serrien & www.twitter.com/pieterserrien
Overzicht van boeken van Pieter Serrien
(c) Koen Broos
‘Goed,’ riep Brederode, ‘als wij dan geuzen zijn, laten we dan maar bedelzakken dragen en uit bedelnappen drinken!’ De toehoorders begrepen er niets van, maar toen een page hem een typische bedelzak bracht, werden ze uitzinnig. Brederode stak zijn hoofd door de opening tussen de twee samengenaaide tassen, waarna hij die ‘als een monnikenscapulier’ over zijn schouders drapeerde.
Naar schatting 8800 – Duitsers en buitenlanders, gevangenen en dwangarbeiders – inwoners van Nordhausen, of 22 procent, stierven tijdens de geallieerde bombardementen op 3 en 4 april.
Lothar Metzger getuigde in 1999 over wat hij vanaf de avond van 13 februari 1945 als negenjarige meemaakte.
Op kerstavond 1944 trof een Duitse torpedo het Belgische troepentransportschip Leopoldville. Ruim 700 Amerikaanse soldaten kwamen bij de ramp om het leven. Een uitgebreid verslag van Pieter Serrien.
Op 13 oktober richtte het Duitse V-offensief de vizieren op Antwerpen. De havenstad was op 4 september relatief ongeschonden in geallieerde handen gevallen. Nu zou de V-bommenterreur het leven er onmogelijk moeten maken.
Tussen juni 1944 en maart 1945 lanceerde Duitsland duizenden Vergeltungswaffen op Engeland, Frankrijk en ook op het pas bevrijde België, als wraak voor de geallieerde bombardementen op Duitse steden.
Op 8 september 1944 lanceerden de Duitsers de eerste V2-raketten op geallieerde doelwitten.
Enkele uren na de landing in Normandië op 6 juni 1944 gaf het Duitse opperbevel groen licht voor een massaal V1-offensief op Londen. Nog dezelfde avond begonnen de V1-troepen hun voorgefabriceerde lanceerhellingen in gereedheid te brengen. De geplande startdatum van 20 juni werd prompt met zeven dagen vervroegd.
Slechts 154 bommen (9%) troffen het station, de rest kreeg Merelbeke te verwerken. Hele gezinnen die ’s avonds in bed lagen waren samen gedood. Vele Merelbekenaren waren naar de kelders gevlucht.
Ooggetuigenverslagen van het geallieerde bombardement op Nijmegen, van 22 februari 1944.
Wie waren de laatste gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog? Aan die vraag wordt in heel wat kringen veel belang gehecht, vaak om nationalistische of militaristische redenen.
Op 7 november 1918 wilde de Amerikaanse journalist Roy Howard geschiedenis schrijven. En dat deed hij... Maar misschien niet op de manier die hij voor ogen had.
Tegen het eind van de Eerste Wereldoorlog werden verschillende Vlaamse dorpen het slachtoffer van Duitse gasaanvallen. Hierbij kwamen honderden burgers om het leven.
De intrigerende getuigenis van de Limburgse broeder-verpleger Hilarion Thans, die in zijn dagboek beschreef hoe hij in de hospitalen in Adinkerke en Calais de waanzin van de Spaanse griep aanschouwde.
Op 11 november 1918, om iets na vijf uur ’s ochtends, besloten de strijdende legers van de Eerste Wereldoorlog dat de wapens exact om 11 uur zouden zwijgen. Ondanks dat besluit ging op vele fronten – ook in België – de strijd onverminderd door. Tijdens de laatste oorlogsdag vielen nog meer dan 2.700 dodelijke slachtoffers, meer dan het daggemiddelde tijdens
5 april 1943, een maandag. Om 15u32 verschenen meer dan tachtig Amerikaanse vliegtuigen boven Mortsel. In totaal dropten ze 600 zware bommen op de gemeente ten zuiden van Antwerpen. Hun doelwit: de Erla-vliegtuigfabriek. Maar slechts enkele bommen troffen doel. De rest viel op de woonwijk Oude-God. Er waren 936 doden, onder wie meer dan 250 kinderen. Het was het dodelijkste
Op zaterdag 16 december 1944 trof een V2-raket de overvolle cinemazaal Rex. 567 mensen stierven onder het puin van de Rex, allen slachtoffers van blinde terreur.
