De Ottomaanse sultan Bayezid I was een zoon van sultan Murat I, die vermoord werd tijdens de Slag op het Merelveld. Na het overlijden vader, in 1389, komt Bayezid aan de macht.
Uit wraak voor de moord op zijn vader dood hij de moordenaar – prins Miloš Obilić – en een aantal andere krijgsgevangenen. Hierna benoemt hij de minderjarige zoon van de koning van Servië, Stefan Lazarević, tot nieuwe koning van Servië. Het land wordt hierdoor tot een zogenaamde vazalstaat, een staat die afhankelijk is van een andere staat, van de Ottomanen.
Bayezid I besluit hierna het Byzantijnse rijk aan te vallen. In 1394 belegert hij Constantinopel. De Hongaren, die bang zijn dat de Turken de gehele Balkan zouden innemen, schieten de Byzantijnen samen met een Frans leger te hulp. De kruistocht faalt, op 25 september 1396 verslaat Bayezid deze legers.
Yildirim Bayezid kwam in de problemen toen de Tataarse krijgsheer Timoer Lenk in 1400 zijn rijk binnenviel. De Tataar bezette de Seçukse emiraten in Anatolië en versloeg Bayezid op 20 juli 1402 tijdens de Slag bij Ankara. Tot overmaat van ramp wordt de sultan gevangen genomen door Timoer Lenk. In 1403 overlijdt Bayezid. Volgens sommigen benam hij zichzelf het leven door met zijn hoofd hard tegen de tralies van zijn kooi te slaan.
Bayezid was absoluut niet de meest succesvolle sultan uit de beginperiode van het Ottomaanse Rijk. Na de Slag van Ankara scheiden ook de Serven zich weer af van Turkije. Bayezids vier zonen zorgen vervolgens voor nog meer chaos door een burgeroorlog te ontketenen. De vier mannen konden samen maar geen besluit nemen over wie de nieuwe sultan moest worden.
Uiteindelijk wordt Mehmet I in 1413 de nieuwe sultan. De periode dat de Ottomanen geen sultan hadden wordt ook wel het Ottomaans interregnum genoemd.
- Ook interessant: Nicopolis – Het einde van een kruistocht (1396)
- Boek: Istanbul en de wereld van het Ottomaanse Rijk