Antilliaanse verzetsheld uit de Tweede Wereldoorlog, bijgenaamd ‘Boy’ Ecury. Werd in 1944 gefusilleerd op de Waalsdorpervlakte.
Segundo Jorge Adelberto Ecury wordt in 1922 op Aruba geboren in een groot gezin, zijn vader is zakenman. Na zijn middelbare schooltijd wordt hij samen met zijn broer aanvankelijk naar een school in Portorico gestuurd, maar daar worden ze vanwege hun huidskleur niet toegelaten. De broers gaan dan naar een befaamd instituut in Oudenbosch, St Louis. Ook hier vallen de broers op door hun donkere uiterlijk.
Als in Nederland de Tweede Wereldoorlog uitbreekt sluit Ecury zich aan bij het verzet via een studiegenoot van de Antillen, Luís de Lannoy. Ze schrijven met elkaar in het Papiaments en samen steken ze onder meer Duitse vrachtwagens in brand, vernietigen ze treinsporen en bieden ze hulp aan geallieerde soldaten. Begin 1944 wordt De Lannoy opgepakt en naar de Utrechtse strafgevangenis gebracht. Een poging van Ecury om hem daaruit de bevrijden mislukt, maar De Lannoy ontsnapt zelf alsnog in september, tijdens dolle dinsdag, als Nederlanders onterecht denken dat ze bevrijd zijn.
Omdat Ecury vanwege zijn donkere huidskleur snel opviel, heeft hij tijdens de oorlog op verschillende plekken gewoond, waaronder Tilburg, Oisterwijk, Delft en Rotterdam. Eind 1944 sluit hij zich aan bij de knokploegen in Den Haag, waar hij onder meer een NSB’er om het leven brengt. Op 5 november 1944 wordt hij na de hoogmis gearresteerd vlakbij het SD-gebouw, nadat hij is verraden. Hij wordt overgebracht naar het Oranjehotel in Scheveningen. Een dag later wordt hij op de Waalsdorpervlakte gefusilleerd. In 1947 wordt hij op Aruba herbegraven.
Ecury wordt samen met George Maduro gezien als de grootste verzetsheld van de Antillen. Hij heeft er een standbeeld en een straat is naar hem vernoemd. In 1984 krijgt hij postuum het Verzetsherdenkingskruis. Zijn neef, cineast Ted Schouten maakt begin jaren tachtig een documentaire en een boek over zijn oom. In 2003 wordt het boek verfilmd.
