Het boek De zomer van 1927, geschreven door de Amerikaanse publicist Bill Bryson, is een meeslepend Amerikaans avonturenboek dat het bruisende jaar 1927 opnieuw tot leven brengt. In 1927 gebeurde er in de Verenigde Staten van alles, zoals een bomaanslag in Michigan, een goed draaiende effectenbeurs in New York en de recordbrekende sportsuccessen van honkballer Babe Ruth. Ruth slaagde erin om in één jaar liefst 60 homeruns te maken, een record dat 34 jaar zou blijven staan.
Te pletter geslagen
De megavlucht van Lindbergh was sowieso geen sinecure – het betrof een traject van bijna 5.800 kilometer -, maar al helemaal niet vanwege datgene wat er met collega-vliegeniers was gebeurd in de weken en dagen vóór Lindberghs wereldvlucht:
“De sfeer op de vliegvelden, vertelde Lindbergh jaren later in zijn autobiografie, The Spirit of St. Louis, was beslist gespannen. Niet meer dan twee weken geleden waren Davis en Wooster met hun vliegtuig in Virginia te pletter geslagen, en Nungesser en Coli waren nu al enkele dagen vermist. Myron Herrick, de Amerikaanse ambassadeur in Parijs, had publiekelijk verkondigd dat Amerikaanse vliegers voorlopig beter niet naar Frankrijk konden vliegen. Hoe dan ook, werd iedereen nu aan de grond gehouden door het slechte weer. Het was allemaal erg frustrerend. Lindberghs persoonlijke irritatie werd versterkt door een groeiend gevoel van onbehagen jegens de pers. Verslaggevers bleven hem almaar persoonlijke vragen stellen die niets met vliegen te maken hadden: Had hij een liefje? Hield hij van dansen? Die vragen vond hij terecht pijnlijk en opdringerig, maar fotografen konden niet begrijpen waarom hij ze geen foto’s wilde laten nemen als hij zich ontspande of met de andere vliegers of mecaniciens zat te dollen.” (85)
Rudimentaire T-Ford
In de jaren 1920 deed de Amerikaanse autohandelaar Henry Ford, die in 1903 de Ford Motor Company oprichtte en vijf jaar later zijn eerste T-Ford maakte, van zich spreken. Over enkele van de gebreken van deze wereldberoemde auto schrijft Bryson:
“De Model T was net als Ford zelf geen vanzelfsprekende kandidaat voor grootste successen. De auto was bijna moedwillig rudimentair. Jarenlang had de auto geen snelheids- en geen benzinemeter. Chauffeurs die wilden weten hoeveel benzine ze in de tank hadden, moesten de auto tot stilstand brengen, uitstappen en de bestuurdersstoel achterover kantelen om een meetstok op de bodem van het chassis te inspecteren. Het bepalen van het oliepeil was nog lastiger. De eigenaar, of een ander willig iemand, moest zich onder het chassis laten glijden, met een tang twee ontluchtingsventielen opendraaien en aan de hand van de snelheid waarmee de olie eruit liep vaststellen hoeveel verse olie er nodig was, en hoe dringend.Voor de versnellingsbak maakte de auto gebruik van een zogenoemde planetaire transmissie, die berucht eigenzinnig was. Het kostte veel oefening om de bediening van twee vooruitversnellingen en een achteruitversnelling onder de knie te krijgen.” (249)
Als sneeuw voor de zon
Zo komt de beruchte maffiabaas Al Capone langs en krijgt de voormalige FBI-baas en Amerikaanse president Herbert Hoover de nodige animo. Ook Jack Dempsey – jarenlang wereldkampioen boksen in de zwaargewichtklasse – passeert de revue. Hij was de eigenaar van een beroemd restaurant aan Broadway in New York en had tijdens de Beurskrach van 1929 een groot deel van zijn kapitaal als sneeuw voor de zon zien verdwijnen.
Boek: De zomer van 1927
Bekijk dit boek bij:
