Indian National Congress (Congrespartij) en de onafhankelijkheid van India

Het Indian National Congress – het INC, ook wel de Congrespartij genoemd – is een bekende politieke partij uit India en werd opgericht in 1885. Het Indian National Congress speelde een belangrijke rol in het verzet tegen het Brits kolonialisme. Een van de bekendste leiders uit de geschiedenis van het INC was de nationalist Mahatma Gandhi.

Oprichting en beginjaren

Het Indian National Congress kwam voor het eerst samen in december 1885. De partij was opgericht door enkele tientallen Britse en Indiase theosofen, onder wie Allan Octavian Hume en Dadabhai Naoroji. Het INC wilde meer inspraak in de regering voor hoogopgeleide Indiërs en overleg voeren met de koloniale overheersers, de Britten. De belangrijkste gedelegeerden van de partij, zo’n driekwart, waren aanhangers van het hindoeïsme. De vertegenwoordiging van moslims lag rond de 3 procent. Om deze reden richtten Indiase moslims in 1906 de All India Muslim League (AIML) op in Dhaka, een radicale politieke groepering die zich niet thuis voelde in de Congrespartij.

Binnen enkele jaren na de oprichting radicaliseerde de partij en ging naar onafhankelijkheid streven. In 1907 bestonden er officieel twee facties in het INC. Er was een stroming binnen de Indian National Congress die primair streefde naar onafhankelijkheid en een beweging die de partij tot een hindoeïstische politieke partij wilde maken.

Mahatma Gandhi (1869-1948), die in 1915 terugkeerde uit Zuid-Afrika, groeide uit tot de spirituele leider van de partij. Juist door diens support groeide het INC enorm qua aanhang. De eerste grote politieke leider van het INC was Jawaharlal Nehru (1889-1964), die in 1929 president van de Congrespartij werd, met steun van Gandhi. Na de onafhankelijkheid van India in 1947 werd Nehru de eerste minister-president van het land, van 1947 tot 1964.

India wordt onafhankelijk (1947)

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verklaarde ook Brits-Indië de oorlog aan de Asmogendheden (Duitsland, Italië en Japan), zeer tegen de zin van het Indian National Congress. Tijdens de chaotisch oorlogsjaren groeide de Indiase verzetsbeweging tegen de Britse kolonisator. Uiteindelijk werd Brits-Indië op 14-15 augustus 1947 onafhankelijk van Groot-Brittannië. De voormalige kolonie werd op basis van religie gesplitst in India (hindoeïsme, sikhs), West-Pakistan (nu: Pakistan, vooral islam) en Oost-Pakistan (Bangladesh, gemengd).

Bekende minister-presidenten van de Indian National Congress

Na de onafhankelijkheid leverde het Indian National Congress regelmatig minister-presidenten. Bekende namen zijn de 3e en 6e vrouwelijke premier Indira Gandhi (1966-1977, 1980-1984), haar zoon Rajiv Gandhi (1984–1989) en P.V. Narasimha Rao (1991-1996).

Boek: Gandhi. Een geïllustreerde biografie

Bronnen ▼