Lale Andersen – Duitse zangeres van Lili Marleen

De Duitse zangeres Lale Andersen werd vooral beroemd werd door haar versie van het lied Lili Marleen uit 1939.

Lale Andersen werd op 23 maart 1905 geboren in Bremerhaven. Ze heette toen nog Liese-Lotte Helene Berta Bunnenberg. Op 17-jarige leeftijd trouwde ze met de lokale schilder Paul Ernst Wilke (1894–1971). Het stel kreeg drie kinderen: Björn, Carmen-Litta en Michael. Kort na de geboorte van het derde kind kwam er een einde aan het huwelijk van Lale Andersen en Paul Ernst Wilke. Lale vertrok in oktober 929 naar Berlijn om haar carrière als zangeres verder te kunnen ontplooien. Haar kinderen werden in de tussentijd door haar zus Thekla verzorgd.

In de jaren dertig trad Andersen veel op in de cabarets van Berlijn. Na afloop van een optreden in het Kabarett der Komiker ontmoette ze Norbert Schultze die toen net muziek had geschreven op het gedicht van Hans Leip genaamd Das Lied eines jungen Soldaten auf der Wacht. Lale Andersen zong de tekst in op het gecomponeerde nummer maar een succes werd het niet in 1939. Het lied, dat bekend werd onder de naam Lili Marleen, bereikte pas een groot publiek nadat de Duitse Soldatensender Belgrad het nummer in 1941 begon uit te zenden. Het lied werd toen al snel razend populair bij Duitse frontsoldaten in onder meer Noord-Afrika. Ook de geallieerde troepen raakten onder de indruk van het lied en stemden geregeld af op de Duitse radiozender waar het nummer iedere avond om drie minuten voor tien werd gedraaid.

Verschillende nazi-functionarissen zagen echter weinig in het nummer over twee geliefden die van elkaar gescheiden waren. In hun ogen was het een veel te week lied en sprak er niet de kracht uit waar de militairen geacht werden voor te staan. Lale Andersen kreeg mede daarom een verbod opgelegd. Negen maanden lang mocht ze niet meer optreden. In deze periode deed Andersen een zelfmoordpoging. Ze werd bijtijds gevonden en overgebracht naar het ziekenhuis.

Lale Andersen tijdens het Eurovisie Songfestival van 1961

Nadat Lale Andersen van de nazi’s weer mocht optreden, kreeg de zangeres van ambtenaren van Goebbels de opdracht een nieuwe militaire versie van het nummer te maken. Een met daarin een duidelijke drum. Dit nummer werd in juni 1942 gemaakt. Hierna trad Andersen nog geregeld op in Berlijn, maar naarmate het einde van de oorlog vorderde werd het leven in de Duitse hoofdstad hoe langer hoe meer ondraaglijk. Uiteindelijk week Andersen uit naar het betrekkelijk rustige Duitse waddeneiland Langeoog.

Na de oorlog was het lange tijd stil rond de zangeres. In 1949 huwde ze met de Zwitserse componist Artur Beul. Drie jaar later had ze een hit met het nummer Die blaue Nacht am Hafen en in 1959 met Ein Schiff wird kommen…, een cover van een hit van Melina Mercouri. In 1961 vertegenwoordigde Lale Andersen West-Duitsland op het Eurovisie Songfestival. Dit met het lied Einmal sehen wir uns wieder waarmee ze een dertiende plaats behaalde.

Kort voor haar dood in 1972 publiceerde Andersen haar autobiografie.