Het Werelderfgoedcomité van Unesco heeft de Nieuwe Hollandse Waterlinie opgenomen op de Werelderfgoedlijst. Drie jaar geleden nomineerde het kabinet de eeuwenoude verdedigingslinie, als uitbreiding van het werelderfgoed de Stelling van Amsterdam. Dat deze nominatie nu is overgenomen, kwam enigszins onverwacht omdat ICOMOS, een adviescommissie van Unesco, recent nog adviseerde de nominatie op enkele punten aan te passen.
De negentiende en twintigste-eeuwse verdedigingslinie ligt in het waterrijke gebied van Muiden, via Utrecht naar de Biesbosch. De 85 kilometer lange linie met 45 forten, 6 vestingen en 2 kastelen vormt een groene en recreatieve gordel in een omgeving met een grote stedelijke dynamiek. Sinds de jaren negentig werkt Nederland aan het herstellen en ontsluiten van het erfgoed van de Nieuwe Hollandse Waterlinie.
De Nieuwe Hollandse Waterlinie werd gebouwd ter vervanging van de uit het einde van de zeventiende eeuw daterende (Oude) Hollandse Waterlinie. Een belangrijk verschil met die oude verdedigingslinie was dat de stad Utrecht voortaan binnen de linie viel.
Water als bondgenoot
De Nieuwe Hollandse Waterlinie is een uitbreiding van de Stelling van Amsterdam, die al sinds 1996 de status van werelderfgoed heeft. Vanaf nu vormen beide erfgoederen gezamenlijk het Werelderfgoed Hollandse Waterlinies. De linies moeten het verhaal vertellen van “de verdediging van het land met water als bondgenoot”.
Bekijk ook: Lijst van Werelderfgoederen in Nederland (UNESCO)
Artikel: “In de ban van een raar verdedigingswerk”
