Tijdens een gespreksmiddag bij Nationaal Monument Kamp Vught gaat journalist Tony van der Meulen zondag in gesprek met NSB-zoon Dick Woudenberg en de Liberiaanse vluchteling Bright O. Richards.
Toen hij werd toegelaten tot Hitlers eliteschool, de Reichsschule in Valkenburg, was hij dan ook opgelucht. Dick Woudenberg over zijn tijd op deze school:
Wij werden gehersenspoeld, het was als een infuus, waarbij er elke dag een druppel vergif in je bloed kwam. Wij hunkerden toen naar dit vergif. Hitler was bovenmenselijk en onaantastbaar. Ik droeg zijn foto op mijn hart.
In 1945 werd Woudenberg gearresteerd en kwam hij in een kamp voor landverraders terecht. Eerst in Bergen-Belsen, in augustus 1945 in interneringskamp Vught. Uiteindelijk ging hij naar een jeugdkamp waar NSB-kinderen werden heropgevoed. Later werd hij leraar en psychotherapeut. Zijn vader kwam in 1958 vrij en heeft tegenover zijn zoon nooit spijt betuigd over de rol die hij in de oorlog had. Dick zei hierover in de serie ‘De Oorlog’ (NPS):
Hij stelde dat dit nu eenmaal de geschiedenis was, en dat wij daar een onderdeel van zijn. Dat vind ik jammer. Het zou mij wel geholpen hebben.
Dick Woudenberg is jarenlang voorzitter geweest van Werkgroep Herkenning voor kinderen van ‘foute ouders’.
Liberiaanse vluchteling
De tweede gast is Bright O. Richards, een acteur en theatermaker uit Liberia die zijn land in 1992 tijdens de burgeroorlog ontvluchtte. Vandaag de dag is hij onder meer verhalenverteller en theatermaker. Met zijn stichting New Dutch Connections probeert hij de kloof tussen ‘wij’ en ‘zij’ te verkleinen door het inzicht over ‘de ander’ te vergroten. Sinds 2010 brengt hij de voorstelling As I left my Fathers House naar kerken, synagogen, moskeeën, gevangenissen en kazernes. In de voorstelling vertellen vluchtelingen met verschillende culturele en religieuze achtergrond over hun wereld.
