Onbekende Mayastad ontdekt in Mexicaanse jungle dankzij laser-techniek

Onderzoekers van de Tulane Universiteit in New Orleans hebben een grote, tot nu toe onbekende Mayastad ontdekt in de jungle van de Mexicaanse staat Campeche. De ontdekking is bij toeval gedaan door Luke Auld-Thomas, een promotieonderzoeker in de antropologie.

Op internet (naar eigen zeggen op pagina zestien van Google) vond de promovendus enige tijd geleden foto’s die de Mexiaanse milieudienst in het gebied had gemaakt. Het gaat om zogeheten LiDar-beelden waarmee door het tropische bladerdak heen kan worden gekeken en de bodem vrij nauwgezet in kaart wordt gebracht.

Kennelijk had de milieudienst wat over het hoofd gezien want toen Auld-Thomas de beelden bestudeerde, ontdekte hij verschillende onregelmatigheden op de beelden. De antropoloog nam daarop contact op met zijn begeleider, professor Marcello Canuto. Met behulp van de foto’s van de milieudienst namen de twee vervolgens een gebied van zo’n 130 vierkante kilometer in Campache onder de loep. In totaal ontdekte het duo meer dan 6.500 structuren, waardoor duidelijk is dat zich op deze plek ooit een onbekende Mayastad bevond, compleet met stenen piramides, een veld voor balspellen, overdekte pleinen en een netwerk van wegen.

Valeriana

De onderzoekers hebben de nieuw ontdekte stad voorlopig Valeriana genoemd, naar een nabijgelegen lagune. De stad dateert waarschijnlijk uit de klassieke Maya-periode, rond 750 tot 850 na Christus. Een kleine stad was het volgens de onderzoekers niet. Valeriana bood naar schatting plaats aan tussen de 30.000 en 50.000 inwoners. Dat is meer dan het aantal mensen dat nu in de regio woont.

Er zijn geen foto’s bekend van de ontdekte stad omdat er nog geen wetenschappers ter plekke zijn geweest. Ook onduidelijk is of de lokale bevolking mogelijk al vermoedde dat er ruïnes onder de aarde lagen.

Laserstralen

LiDar is een interessante techniek voor historisch onderzoekers omdat hiermee verborgen structuren en oude nederzettingen zichtbaar kunnen worden gemaakt, zelfs in dichtbegroeide gebieden. Bij deze techniek (LIght Detection And Ranging) worden laserstralen naar het aardoppervlak gestuurd die daar vervolgens worden gereflecteerd. Door de tijd te meten tussen het uitzenden van de puls en het opvangen van de reflectie, kan de afstand tot objecten worden bepaald. Dit stelt wetenschappers in staat om driedimensionale modellen te maken.

Met behulp van de techniek kunnen grote gebieden snel en met grote precisie in kaart worden gebracht, zonder dat ter plaatse zware fysieke arbeid moet worden verricht. Auld-Thomas denkt dat, mede dankzij deze moderne techniek, nog veel meer Mayageschiedenis kan worden blootgelegd.

Bronnen ▼