Sultan Selim II, zoon van Süleyman I (Süleyman de Grote). Volgde zijn vader in 1566 op als sultan van het Ottomaanse Rijk en bleef aan tot zijn dood in 1574.
Voordat zijn vader sterft en Selim II sultan wordt, doodt hij zijn broer Bayezid en halfbroer Mustafa. Volgens de islamitische wet moesten alle sultans hun broers doden voor ze sultan konden worden. Selim II liet de regering over aan de grootvizier en trok zch zelf terug in het Topkapi-paleis dat in 1459 in opdracht van sultan Mehmed II gebouwd was in Istanbul.
Gedurende Selims regeerperiode voert het Ottomaanse Rijk oorlog met het Romeinse Rijk. Wallachije en Moldavië worden tijdens deze peruide door de Romeinse keizer Maximiliaan II als vazalstaten van de Turken erkend. De oorlog tegen Rusland verliep minder voorspoedig. Tijdens de slag bij Lepanto (het Griekse eiland Návpaktos) wordt de vloot van Selim II vernietigd.
Boek: Het rijk van de sultan