Stonehenge behoort tot een van de bekendste zogenaamde megalithische monumenten uit de Jonge Steentijd. Het Griekse woord megaliet betekent zoveel als ‘grote steen’ en slaat op de stenen monumenten die tijdens neolithische periode werden gebouwd.

Geschat wordt dat het monument dat zich ongeveer 13 kilometer ten noordoosten van de zuidelijk gelegen Engelse plaats Salisbury bevindt, werd opgericht tussen 2500 en 2000 voor Christus. De aarden wallen rond het monument zouden nog ouder zijn. Archeologen schatten dat deze dateren uit ongeveer 3100 voor Christus.
Getallen
De stenen zijn ruim vier meter hoog en 2,5 meter breed. De grootste steen is 8,7 meter hoog en weegt ongeveer 45 ton. Het monument bestaat uit 30 grote stenen in de buitenste ring en 49 kleinere stenen in de binnenring. Om het monument heen bevindt zich een ringwal met daarbuiten een gracht en krans van 56 kuilen, de zogenaamde Aubrey-Holes. Deze zijn vernoemd naar de ontdekker van de kuilen: John Aubrey.
Positie


In 1986 kreeg het beroemde megalithische monument een plek op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
- Lees ook: De mythe van Merlijn en Stonehenge