Een wet van Meden en Perzen

Als iets een ‘Wet van Meden en Perzen’ is, dan hebben we het normaal gesproken over een zeer strikte regel. En als iets juist geen Wet van Meden en Perzen, valt er dus wel te onderhandelen en kan er mogelijk wel afgeweken worden van een eerder gemaakte afspraak. De uitdrukking is afkomstig uit de bijbel.

De Meden en de Perzen zijn volken uit het Midden-Oosten. De Perzen kwamen uit Perzië en de Meden uit een gebied in het huidige West-Iran. Op twee plekken in de bijbel wordt gerefereerd aan de wetten van de Meden en Perzen, namelijk in de Bijbelboeken Esther en Daniël.

Een opstandige vrouw

Het boek Esther verhaalt over koning Ahasveros die in de vijfde eeuw voor Christus een feestmaal geeft en zijn vrouw Wasti aan de gasten wil tonen, vermoedelijk naakt. Als de koning zijn vrouw laat halen, weigert Wasti echter te komen. Ahasveros overlegt hierna met zijn raadgevers. Een van hen stelt dat de Wasti een grote misdaad heeft begaan en dat het risico bestaat dat meer vrouwen in het koninkrijk nu ongehoorzaam worden aan hun man. In Esther 1:19 staat vervolgens:

“Als het de ​koning​ goeddunkt, laat hij dan een koninklijk besluit uitvaardigen dat schriftelijk in de wetten van Perzië en Medië wordt vastgelegd, zodat het niet kan worden herroepen. Hierin moet bepaald worden dat Wasti ​koning​ ​Ahasveros​ niet meer onder ogen mag komen en dat de ​koning​ haar koninklijke waardigheid aan een ander zal geven, die beter is dan zij.” (NBG)

Daniël en de leeuwenkuil

In het boek Daniël is ook een verwijzing te vinden naar de wetten van Meden en Perzen. In het boek beschrijft de profeet Daniël de ontwikkelingen aan het hof van de Medische heerser Darius. Die heeft op een dag bepaald dat er gedurende een zeker tijd niet gebeden mag worden, tot welke god dan ook.

Als Daniëls vijanden erachter komen dat de profeet ondanks het koninklijk besluit nog altijd bidt tot god, gaan ze onmiddellijk naar Darius…

“…en wezen hem op het koninklijk besluit: ‘Hebt u geen verbod op schrift laten stellen dat ieder mens die de komende dertig dagen een verzoek tot een god of een mens richt in plaats van tot u, majesteit, in de leeuwenkuil zal worden geworpen?’ De ​koning​ antwoordde: ‘Die verordening ligt even vast als elke wet van de Meden en de Perzen, ze kan niet worden herroepen.’” Daniël 6: 13b-14

Daniël werd hierna in de leeuwenkuil gegooid, maar door goddelijke tussenkomst deden de leeuwen hem niets.

Bekijk ook: Top 100 Bijbelse uitdrukkingen, gezegden en woorden
Boek: Muggenzifters en zondebokken: Spreekwoorden en gezegden uit de Bijbel
Boekenrubriek: Taalgeschiedenis

Bronnen ▼