Is prinses van Leonardo da Vinci in werkelijkheid een caissière?

Het portret La Bella Principessa werd jaren geleden aan Leonardo da Vinci toegeschreven. Maar maakte de beroemde kunstenaar uit Florence het werk wel? Die vraag houdt de gemoederen al jaren bezig. Vervalser Shaun Greenhalgh maakte de kwestie recent weer actueel. In zijn autobiografie beweert hij het werk in 1978 te hebben gemaakt. Een caissière uit Bolton zou model hebben gestaan.

Kunstkenners zijn niet overtuigd. Enkele jaren geleden werd het portret nog uitvoerig onderzocht, om vast te stellen of het door Leonardo da Vinci werd gemaakt of door een negentiende-eeuwse kunstenaar die wel vaker werk van de meester imiteerde.

Dat laatste werd aanvankelijk veel beweerd, maar uiteindelijk werd het portret door enkele kenners aan Da Vinci toegeschreven. Een forensisch kunstonderzoeker trof op het werk bijvoorbeeld een vingerafdruk aan die veel gelijkenis vertoonde met een afdruk die eerder op Da Vinci’s onafgemaakte St. Jerome in de wildernis werd gevonden.

Onderzoek wees ook uit dat het gebruikte krijtpigment minimaal 250 jaar oud is. Greenhalgh is van dat onderzoeksresultaat op de hoogte, maar beweert dat hij bewust oud pigment heeft gebruikt. Ook zegt hij het portret expres op een vellum (soort perkament) uit 1587 te hebben gemaakt. Om de kenners in de maling te nemen…

'La Bella Principessa' - Gemaakt door Leonardo da Vinci? — ‘La Bella Principessa’ – Gemaakt door Leonardo da Vinci?

Expert Martin Kemp, die eerder een boek over het veelbesproken portret schreef, denkt dat Greenhalgh de boel verzint. Volgens hem is het zeer onwaarschijnlijk dat de vervalser de beschikking had over de benodigde hoeveelheid oud pigment.

Het ingekleurde portret dook eind jaren negentig op bij een veiling. Toen werd het nog verkocht als het werk van een negentiende-eeuwse Duitse kunstenaar, maar nadien werd het werk door verschillende kenners toegeschreven aan Leonardo da Vinci.

Shaun Greenhalgh schreef zijn autobiografie overigens in de gevangenis. Hij zou voor ongeveer één miljoen Britse pond aan vervalsingen hebben verkocht aan musea en veilinghuizen. Zijn ouders en broer hielpen hem daarbij.