In de volksmond heet hij de Peperbus: de laatgotische toren van de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming in Zwolle. De 75 meter hoge toren is al van verre te zien en in de loop der tijd uitgegroeid tot icoon van de Overijsselse hoofdstad.
Na de voltooiing van de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming, waren er al plannen om een toren te bouwen voor twee klokken. In 1463 begon stadsbouwmeester Berend van Covelens vermoedelijk met de bouw van de toren. Deze toren, die in 1477 werd voltooid, kreeg een stompen bovenzijde en leek daarmee nog niet op een ‘peperbus’. Een jaar na de voltooiing werd besloten de toren hoger op te metselen.
Blikseminslag
De grootste toren van Zwolle mocht het bouwwerk zich echter niet noemen. Die eer was voorbehouden aan de Sint-Michaëlskerk in het centrum van Zwolle. Eind 1682 sloeg voor deze kerk echter het noodlot toe. De circa 115 hoge toren van de Sint-Michaëlskerk – destijds de hoogste toren van heel Nederland – werd op 17 december 1682 getroffen door de bliksem en raakte daarbij dusdanig zwaar beschadigd, dat besloten werd het bouwwerk helemaal af te breken.
Een peperbus
Met het verdwijnen van deze grote toren in het hart van de stad, kwam de toren van de Onze Lieve Vrouwetoren letter en figuurlijk meer in de picture. Om deze toren meer aanzien te geven, werd in 1727 een uivormige kap bovenop de toren geplaatst. In 1815 werd het bovenste deel van de toren door brand verwoest.
Jarenlang lag de Zwolse toren hierna open, tot stadsarchitect Herman Klinkert in 1828 opdracht kreeg de toren weer op te bouwen en van een koperen koepelvormig dak te voorzien. Sinds die tijd staat de toren in Zwolle en omstreken bekend als ‘de Peperbus’.
Boek: Ken je Zwolle – De Hanzestad in 250 vragen
Video: Ode aan de Peperbus
Bronnen â–¼
