De maker van deze wereldberoemde kleurenfoto van de aarde, die opkomt boven de horizon van de maan, is dit jaar overleden, zo hoorde ik op Radio 1. William Anders heette hij. Hij was astronaut in de Apollo 8, de eerste raket die met een bemanning in een baan rond de maan vloog.
De foto werd genomen vanuit die baan om de maan, op 24 december 1968 om 16:39:39.3 UTC met een Hasselblad 500 EL, die grondig was aangepast, met een elektrisch filmtransport. De camera had als zoeker een simpele ring, in plaats van de standaard spiegelreflex beeldzoeker, en was geladen met een 70 mm ektachrome film, ontwikkeld door Kodak. Anders had daarvóór het oppervlak van de maan gefotografeerd in zwart-wit met een 250 mm lens. Deze lens gebruikte hij vervolgens voor zijn Earthrise foto’s. Eerst in zwart-wit, en daarna ook in kleur.
Borman: “Hey, don’t take that, it’s not scheduled.” (joking)
Anders: (laughs) “You got a color film, Jim? Hand me that roll of color quick, would you…”
Lovell: “Oh man, that’s great!
Dit gesprek tussen William Anders, Frank Borman en Jim Lovell werd nota bene opgenomen tijdens het maken van de Earthrise foto’s, en is nu, dankzij de NASA, terug te luisteren:
Ongepland
William Anders kwam overigens aan zijn eind omdat hij in zijn éénpersoons-vliegtuigje in een meer stortte. Hij was inmiddels negentig jaar. Van vliegen kon hij blijkbaar niet genoeg krijgen. Hij heeft zich letterlijk doodgevlogen. Wat buiten die kleurenfoto, die zelfs op een postzegel eindigde, memorabel is en blijft, is dat het nemen van die Earthrise foto’s niet in het draaiboek stond. Het mooiste voorbeeld dat ik ken van het cruciale nut en de noodzaak van ‘vrije beleidsruimte’. Over ruimte gesproken…
En ook het enige voorbeeld, dat ik ken, van een onberaamde vondst, waar een geluidsopname van werd gemaakt.