Koning van Engeland. Regeerde van 1100 tot zijn dood in 1135. Bijgenaamd Beauclerc: Hendrik I van Engeland (1068-1135).
Koning Willem II van Engeland overleed echter in 1100 tijdens een jachtpartij. Hendrik wist hierna de Engelse troon te veroveren. Nog hetzelfde jaar werd hij gekroond als de nieuwe koning van Engeland. Anders dan zijn broer vond Hendrik een goede relatie met de kerk wel van belang. De relatie tussen kerk en staat verbeterde hierdoor en de eerder verbannen aartsbisschop Anselmus van Canterbury keerde terug naar Engeland. Rond 1106 kwam er een einde aan de Investituurstrijd.
In 1106 veroverde Hendrik I Normandië op zijn broer Robert waardoor het rijk van zijn vader weer verenigd was. In Engeland centraliseerde Hendrik I het bestuur. Zo richtte hij bijvoorbeeld de exchequer op, een centrale financiële administratie. Verder breidde hij de koninklijke rechtspraak uit.
Anders dan in Engeland bleef Hendrik’s macht in Normandië wankel. Dit voornamelijk door het optreden van Willem Clito, Roberts zoon, die jarenlang probeerde het graafschap Normandië te heroveren.
Huwelijken
Hendrik I trouwde op 11 november met Mathildis van Schotland. Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren. De enige zoon die geboren werd was Willem Adelin maar deze overleed in 1120. Hij was de enige wettige zoon van Hendrik I van Engeland. Ma de dood van Mathildis van Schotland hertrouwde de koning in 1121 met Adelheid van Leuven. Dit huwelijk bleef echter kinderloos.
Hendrik overleed op 1 december 1135 in de omgeving van Gisors, mogelijk aan een voedselvergiftiging. Hij werd begraven in Reading Abbey en als koning van Engeland opgevolgd door zijn neef Stefanus van Blois. Aanvankelijk was afgesproken dat Hendriks dochter Mathildis hem zou opvolgen, maar de Normandische groten beslisten na de dood van Hendrik I anders en erkenden Stefanus als koning van Engeland. Stefanus zou de laatste koning van Engeland uit het Normandische Huis zijn.
