Volgens Daniel Lieberman, bioloog aan de Harvard Universiteit in Cambridge en zelf fervent hardloper, liepen lange afstandrenners vroeger op hun tenen. Het is pas sinds de introductie van de sportschoenen in 1970 dat mensen vanaf hun hiel hun volledige voeten afrollen tijdens het hardlopen. Uit zijn onderzoek blijkt dat mensen vroeger juist eerst de bal of zijkant van hun voet op de grond zetten en daarna pas hun hiel. Lieberman onderzocht daarvoor onder meer Keniaanse renners die befaamd zijn als goede langeafstandslopers.
Volgens Lieberman is de mens er bovendien op gemaakt om op blote voeten te rennen. “Sportschoenen zijn zo gemaakt dat het prettiger is om op je hiel te landen. Als je echter op je hiel landt, verlies je snelheid.” zegt hij tegen de Britse krant, de The Times. “Het is net alsof iemand met een hamer op je hiel gaat slaan, met twee of drie keer je lichaamsgewicht.”
In Oost-Afrika, waar de meeste marathon-kampioenen vandaan komen, is het heel normaal om op blote voeten hard te lopen. Tijdens de Olympische Spelen van 1960 liep de Ethiopische renner Abebe Bikila op blote voeten een recordtijd.
Lieberman denkt dat de mens zich tijdens de evolutie in de eerste instantie ontwikkelden tot lopende en staande mens. Zo’n twee miljoen jaren geleden toen de bossen in Afrika plaats maakten voor de savannes, waardoor er meer gevaar dreigde, werd de voet van de mens verder geëvolueerd, zodat er ook hard mee ‘gegaloppeerd’ kon worden.
