‘Monster van Londen’ stak graag vrouwen in hun achterste

In de late jaren 1780 en vroege jaren 1790, een eeuw voordat seriemoordenaar Jack the Ripper de Londenaren de stuipen op het lijf joeg, werd de Engelse metropool geteisterd door een enge man die als ‘verward’ getypeerd kan worden. De man achtervolgde knappe, goed geklede vrouwen uit de aristocratie, schold hen uit en stak hen vervolgens met een mes of naald in hun achterwerk of dijen. Deze ellende, bekend als de ‘London Mania’, trof ongeveer vijftig vooral jonge vrouwen in de stad. Anders dan bij The Ripper vielen er geen dodelijke slachtoffers, maar alleen ernstig gewonden. Wat gebeurde er precies in Londen?

Een oudere man met een weerzinwekkend uiterlijk

De ongeveer vijftig steekincidenten in Londen vonden plaats tussen 1788 en 1790. In 1788 verschenen in de media de eerste meldingen van dames uit de high society, die op straat waren aangevallen door een enge, oudere man die hen in hun bilzone of in hun dij stak. Het zou volgens ooggetuigen gaan om een wat langere, oudere en blanke man met een flinke buik. De incidenten die zich voordeden vertoonden vaak enkele terugkerende patronen. Zo riep de man eerst iets naar de vrouwen, schold hij hen uit en kwam hij – als de dames zich niet tijdig uit de voeten hadden gemaakt – rennend op hen af om hen in hun achterste te steken met een mes of grote naald.

Naarmate er meer berichten in de lokale media verschenen, nam ook het aantal interpretaties van hoe het ‘Monster van Londen’ te werk zou gaan toe. Zo stonden er beweringen in de krant dat de aanvaller messen op zijn knieën bevestigd had, zodat hij met een simpel knikje zou kunnen toeslaan.

Er ontstond door de rondwarende billenmaniak in Londen een rare atmosfeer. Sommige dames van stand durfden niet meer alleen de straat op of namen metalen voorwerpen mee om zich te verdedigen. Mannen droegen buttons met ‘No monster’ erop, om aan te geven dat ze te vertrouwen waren. Met het aanspreken van vrouwen op straat pasten veel mannen op, om te voorkomen dat ze zichzelf verdacht zouden maken. De enige groep die écht profiteerde, waren zakkenrollers. Nadat zij iemand gerold hadden, riepen ze soms ‘That’s the Monster of London!’, wezen naar de gerolde man en sloegen vervolgens op de vlucht zonder dat hun zakkenrollerij opviel.

De arrestatie van balletdanser en ‘London Monster’ Renwick Williams

In april 1790 maakte een rijke Londense verzekeringsagent bekend dat degene die het ‘Monster van Londen’ zou opsporen, een voor die tijd fikse beloning van 100 Engelse ponden tegemoet kon zien. Toeval of niet, al snel kwam er een verdachte in beeld. Een zeker Anne Porter was op straat aangevallen door het ‘Monster van Londen’ en wees als dader de 23-jarige Renwick Williams aan. Porters vriend, Jan Coleman, achtervolgde Williams, waarna deze werd opgepakt.

Uiteindelijk werd de vermoedelijk onschuldige Renwick Williams veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. Hij kwam in december 1796 weer op vrije voeten.

Vergelijkbare incidenten in Parijs en Halifax

In 1819 terroriseerden in Parijs zogenoemde piqueurs vrouwen op straat. Ze staken hen in de billen met scherpe voorwerpen die op de punt van hun paraplu’s zaten. De Franse politie deed van alles om de daders te pakken, zelfs door rechercheurs verkleed als vrouw rond te laten lopen om de daders te vinden, maar het mocht niet baten.

In 1938 sneed in de Canadese stad Halifax de beruchte ‘Halifax Slasher’ geregeld mensen met scheermesjes. De kranten stonden vol met horrorverhalen. Hierop stelde men burgerwachten in, terwijl vrouwen hun nek beschermen door hun kragen met lood te vullen. Uiteindelijk werd zelfs Scotland Yard erbij gehaald. De ervaren rechercheurs ontdekten dat veel Slasher-slachtoffers hun eigen verwondingen hadden nagebootst om media-aandacht te krijgen, wat in 1790 in Londen ook bij minstens één Monster-slachtoffer het geval was geweest….

Lees ook: Monster van Loch Ness

Bronnen ▼