Het eind van de Tweede Wereldoorlog leek ook het einde in te luiden van het fascisme en zijn racistische broertje; het nationaalsocialisme. In de academische wereld werd sindsdien hard gewerkt aan een sluitende definitie van wat fascisme nu ‘eigenlijk’ was.
Het verhaal over Adolf Hitler tijdens de Eerste Wereldoorlog ontrafelen is niet eenvoudig. Er circuleren tal van verzinsels over deze periode in zijn leven, voornamelijk in de wereld gebracht door hemzelf.
Lang niet alle journalisten steunden het optreden van de Duitse bezetter openlijk. Maar in protest of verzet komen, deden zij ook niet. En dat is een onthutsende geschiedenis om te lezen. Het stemt tot nadenken wanneer je leest hoe gemakkelijk vele Nederlandse journalisten zich erbij neerlegden toen hun Joodse collega’s werden ontslagen.
In de winter van 1944 gingen de geallieerden ervan uit dat het Derde Rijk verslagen was. Met een Duitse aanval hielden zij dan ook geen rekening. Toch was dat precies wat er in december 1944 gebeurde. Het Ardennenoffensief schokte de geallieerde legers en leidde tot de bloedigste gevechten in de Tweede Wereldoorlog aan het westfront.
“Na die laatste brief was alles veranderd. Na die laatste brief wilde Vicente alleen nog maar niet weten. Niets weten. In één klap helemaal niets meer weten."
Wat houdt mensen in de moeilijkste oorlogsomstandigheden op de been? In De kampschilders zoekt veelgeprezen schrijver Jan Brokken naar antwoorden op deze vraag. Centraal in zijn boek staan de persoonlijke verhalen van Nederlanders die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Japanse gevangenkampen werden vastgehouden.
Prins Bernhard was volgens een bekende uitspraak van de Britse koning George VI ‘de enige die echt van de oorlog genoten heeft’. De oorlog was zonder twijfel inderdaad het hoogtepunt uit het leven van de prins.
De naam van het Duitse stadje Colditz in Saksen is voor altijd verbonden met wat zich hier in de Tweede Wereldoorlog heeft afgespeeld. Het hier op een steile heuvel gelegen kasteel werd door het Duitse leger gebruikt als krijgsgevangenenkamp voor geallieerde officieren die bekend stonden als ontsnappingsgevaarlijk en deutschfeindlich.
Honderdduizend Joden vervulden in de Eerste Wereldoorlog militaire dienst in het Duitse leger, hoewel dit al tijdens de oorlog werd ontkend door rechts-radicale antisemieten in wier wereldbeeld Joden slechts oorlogsprofiteurs en lijntrekkers konden zijn.