In 'Petrus. Leerling, leraar, mythe' probeert historicus Fik Meijer uit te zoeken wat er van deze trouwe volgeling van Jezus is geworden en wat feit is en wat fictie.
De culturele context van de Bijbel. Hoe dachten de Bijbelschrijvers vanuit hun wereldbeeld over religie? Sociaal-wetenschapper Krijn van der Jagt onderzocht het.
Het had wat voeten in de aarde, maar eindelijk is de biografie verschenen van de christelijke feministe Tine Halkes. Deze opmerkelijke vrouw heeft veel betekend voor christelijke vrouwen.
Willibrordus wordt meestal “apostel der Friezen” genoemd, maar dat is een wat misleidende naam. Het lijkt er namelijk op dat niemand zich in die tijd zo heeft genoemd.
Het erfgoed verbeeldt een van de meest fascinerende geschiedenissen van de oudheid: hoe Rome in de vierde eeuw transformeerde van multireligieuze keizerlijke hoofdstad vol tempels met kolossale keizerbeelden tot pauselijk centrum gedomineerd door kerken met kruisen.
Wie de geschiedenis van het Byzantijnse Rijk bestudeert, kan niet om het fenomeen religieuze kunst heen. De Byzantijnen zagen hun iconen als natuurgetrouwe afbeeldingen, als een soort portretten dus. In de achtste en negende eeuw brak enkele keren bijna een burgeroorlog uit over de positie van deze religieuze afbeeldingen.
Himyar is niet wereldberoemd, maar wel belangrijk. In de eerste plaats omdat de Arabische joden en christenen, samen met de mensen van de Hums-beweging, de modellen zijn geweest voor de profeet Mohammed. Een tweede reden is dat de gebeurtenissen in Himyar een stevige contrapunt plaatsen bij het standaardbeeld waarin joden in conflicten met christenen altijd de slachtofferrol hebben.
Door het verdwijnen van de tempel ging het belangrijkste verbindende element verloren. De oude gebruiken en gedachtegoed waren nu een onsamenhangend geheel geworden, waardoor het logisch werd dat er verschillende variaties zouden ontstaan.