De enige Engelse paus uit de geschiedenis: Paus Adrianus IV. Zijn pontificaat liep van 1154 tot 1159.
Adrianus IV werd in 1149 kardinaal. Van 1152 tot 1154 was organiseerde hij als pauselijk legaat de Scandinavische kerk. Na zijn terugkeer uit Scandinavië overleed paus Anastasius IV en werd Adrianus IV tot paus gekozen. Dit gebeurde op 4 december 1154.
Als paus dwong hij Rome met de hulp van Frederik Barbarossa om Arnold van Brescia uit te leveren. Deze Van Brescia werd door de paus als een gevaar gezien omdat hij openlijk had laten weten elke vorm van kerkelijke heerschappij te verwerpen. Op bevel van paus Adrianus IV werd Arnold van Brescia in 1155 ter dood gebracht. Als dank voor de hulp van Frederik Barbarossa kroonde Adrianus IV hem op 18 juni 1155 in de Sint Pieter tot keizer.
In 1157 raakte de paus in conflict met Frederik Barbarossa. Adrianus IV kon niet leven met het feit dat de keizer een onafhankelijk kerkpolitiek voerde. Nadat een brief van de paus aan Frederik Barbarossa verkeerd werd vertaald kwam de relatie tussen de twee onder hoogspanning te staan. Frederik Barbarossa wilde voorkomen dat hij een soort vazal van de paus werd.
Paus Adrianus IV overleed op 1 september 1159. Naar verluidt was hij toen juist van plan Barbarossa te excommuniceren. Adrianus IV werd opgevolgd door paus Alexander III.
