Kateri Tekakwitha werd in 1656 geboren in een dorp van de Mohawk-indianen in de huidige staat New York. Ze was een dochter van een opperhoofd genaamd Kenneronkwa. Haar moeder, Tagaskouita, behoorde tot de Algonkin en was eerder door Franse missionarissen gedoopt. Toen Kateri Tekakwitha vier jaar oud was verloor ze haar vader, moeder en broertje aan een pokkenepidemie. Zelf liep Tekakwitha bij deze epidemie een gedeeltelijke blindheid op.
Kateri Tekakwitha ging hierna wonen bij een oom in een andere Mohawk-dorp en werd toen, net als haar moeder eerder, gedoopt door missionarissen. Doordat ze een nieuw geloof aangenomen had, werd ze door haar stamgenoten verstoten. Toen het leven te gevaarlijk werd reisde ze naar het noorden, richting Montréal. Ze trok daar in bij een groep jezuïeten en wijdde haar leven hierna aan haar nieuwe geloof. Door de gelovigen werd ze ook wel de Lelie van de Mohawks genoemd. Ze overleed in het voorjaar van 1680, op 24-jarige leeftijd.
In 1980 werd ze al zalig verklaard door Johannes Paulus II. En nu is ze dus heilig verklaard. De heiligverklaring was mogelijk omdat er een wonder aan Kateri Tekakwitha wordt toegeschreven. Na haar gebed zou er ooit een indiaans meisje op onverklaarbare wijze zijn genezen van een vleesetende bacterie. De heiligverklaring op het Sint-Pietersplein werd zondag onder meer bijgewoond door verschillende indianen.
Naast Kateri Tekakwitha werden er nog zes anderen heilig verklaard, waaronder een Franse missionaris die lang in Madagaskar werkte en de Filippijnse missionaris Pedro Calungsod die in 1672 op 17-jarige leeftijd door inboorlingen werd gedood.
