In het bijbelboek Psalmen komt het Hebreeuwse woordje sela naar liefst eenenzeventig keer voor. Het is daarmee tamelijk bekend. Onduidelijk is echter wat het woord precies betekent.
Vermoed wordt dat het om een oude liturgische of muzikale aanwijzing gaat, die vroeger duidelijk maakte hoe een psalm op een bepaalde plek gezongen moest worden. Volgens een oud Hebreeuws woordenboek betekent sela dan ook iets als herhaling of verandering van toon. Hoe het begrip precies geduid moet worden blijft echter onduidelijk.
Theorieën
Volgens Aquila van Sinope, die het Oude Testament in de tweede eeuw vanuit het Hebreeuws naar het Grieks vertaalde, zou het woord wijzen op een liturgische zegen. Kerkleraar Hippolytus van Rome suggereerde rond dezelfde tijd dan weer dat met sela een verandering in ritme of melodie werd aangeduid. Aangezien het woord ook aan het eind van enkele psalmen voorkomt, worden vaak twijfels bij deze theorie gezet. Maarten Luther meende dat sela ‘pauze’ betekende. Wanneer dit woord voorbij kwam, moest men dus even stil zijn zodat nagedacht kon worden over de net gezongen tekst. Geregeld is verder gesuggereerd dat sela moet worden opgevat als een aansporing tot lofprijzing of aanbidding.
De term komt overigens niet alleen in het bijbelboek Psalmen voor. In Habakuk, het achtste boek van de kleine profeten, is het begrip ook drie keer te vinden. In de Septuagint, de Griekse vertaling van de Tenach of Hebreeuwse Bijbel, is sela vertaald als ‘diapsalma’.
De populaire christelijke muziekgroep Sela is vernoemd naar de bijbelse term.
Bronnen â–¼
-Encyclopedie van de bijbel – Joop Waldram (Kok) p.285
-https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/id/tag:Wekker,19520307:newsml_a4c0173f88db192786ab7863c8a8a16c
-https://www.jaapfijnvandraat.nl/index.php?page=artikel&id=1294