Slag bij Wounded Knee (1890)

De Slag bij Wounded Knee is een veldslag tussen het Amerikaanse leger en een groep indianen. Voltrok zich op 29 december 1890 bij de plaats Wounded Knee in de Amerikaanse staat South Dakota. Bij het bloedbad kwamen onder meer veel vrouwen en kinderen om het leven.

De indianen hebben het in deze periode in dit gebied zeer slecht. De strijd tegen de blanke kolonisten is eigenlijk al verloren en de situatie in het reservaat waarin ze moeten leven is erbarmelijk. De rantsoenen die ze hier van de regering ontvangen zijn nauwelijks voldoende.

Ghost Dance

Rond 1890 komen veel indianen in de ban van een soort messiaanse beweging, de zogenaamde Ghost Dance. Deze dans wordt gezamenlijk in cirkels gedanst, soms wel vijf dagen achtereen waardoor er geregeld indianen flauw vallen. Een van de aanstichters van de grote interesse voor de Ghost Dance is de indiaanse religieus leider Wovoka, een Paiute-indiaan die zich presenteert als de nieuwe messias en de komst van een nieuwe aarde aankondigt. Een aarde zonder onderdrukking, vol grote groene weiden en grote aantallen bizons en paarden. Een vreedzaam leven in overvloed.

De leer van Wovoka verspreidt zich snel onder verschillende indianenstammen in het westen van Amerika. De ‘dansende indianen’ zorgen voor onrust onder de Amerikanen, vooral doordat de indiaan Kicking Bear de leer van Wovoka op niet erg vredelievende wijze interpreteert. Kicking Bear leert zijn volgelingen dat blanken geen onderdeel uitmaken van het nieuwe paradijs dat door het dansen van de Ghost Dance zou ontstaan. Daarnaast stelt hij dat indianen niet getroffen kunnen worden door kogels van de Amerikanen als ze speciale Ghost Dance-kleding dragen.

Sitting Bull

De onrust wordt nog groter als op 15 december 1890 indianenleider Sitting Bull door de Amerikaanse politie wordt gearresteerd. De arrestatie verloopt verre van vlekkeloos. De politie wil Sitting Bull arresteren omdat hij Kicking Bull toestemming heeft gegeven zijn leer te verspreiden. Tijdens de arrestatie wordt één van de agenten beschoten door een Sioux-indiaan, waarop een vuurgevecht volgt. Hierbij komen zes politieagenten en zeven indianen, waaronder Sitting Bull, om het leven.

Een groep Miniconjou Lakota-indianen ontvlucht in die periode het hen toegewezen reservaat. Een cavalerie onder bevel van majoor Samuel Whitside wordt hierop op pad gestuurd om deze indianen terug te brengen. Op 28 december 1890 wordt de groep indianen in de buurt van Pine Ridge gevonden. De indianen krijgen hier de opdracht hun kamp op te slaan bij de nabijgelegen Wounded Knee kreek.

Als het leger de indianen de volgende ochtend wil ontwapenen begint de ellende. De medicijnman van de indianen, Gele Vogel, heeft zijn indianen namelijk verteld dat ze niet getroffen zullen worden door kogels van de Amerikanen als ze hun Ghost Dance-kledij dragen. De vlam slaat in de pan als enkele soldaten een van de indianen probeert van zijn geweer te ontdoen. De soldaten hebben niet door dat de indiaan doof is en begrijpen zijn onbegrip daarom niet. Hierdoor ontstaat een worsteling waarbij een geweer per ongeluk afgaat. Een hevig vuurgevecht volgt.

Een groep indianen probeert te vluchten voor de rondvliegende kogels als ze merken dat de Ghost Dance-kleding hen niet beschert. Een op een nabijgelegen heuvel opgestelde serie kanonnen opent hierop het vuur op de indianen.

De Slag bij Wounded Knee kost officieel 153 indianen, onder wie veel vrouwen en kinderen, het leven. Aangenomen wordt dat dit aantal in werkelijkheid veel hoger ligt. Ongeveer vijftig indianen raken daarnaast gewond. Het leger heeft 25 doden te betreuren. Daarnaast raken 39 soldaten gewond.

De Slag bij Wounded Knee is het laatste grote gevecht tussen indianen en blanken.

Lees ook: Sitting Bull en de Slag bij Wounded Knee, 1890
Meer Amerikaanse geschiedenis
Boek: Indianenverhalen – De vroegste beschrijvingen van Indianen langs de Hudsonrivier
Boek: De aarde huilt – De strijd van de indianen om West-Amerika

Video over de Slag bij Wounded Knee