In 1746 verschenen zowel een Franse als twee Nederlandse prachtuitgaven van een selectie van verhalen uit Cervantes’ roman, met fraaie gravures van Bernard Picart en anderen.
Bij het horen van de naam Don Quichote denkt vrijwel iedereen onmiddellijk aan de avontuurlijke tribulaties van deze dolende ridder en zijn gevechten tegen windmolens die Cervantes in zijn epos “El ingenioso hidalgo Don Quixote de La Mancha” zo meesterlijk wist neer te schrijven. Dat Brussel een standbeeld heeft van Don Quichote is minder bekend. Een kennismaking:
Miguel de Cervantes (1547-1616) werd in 1616 begraven in een klooster in Madrid. Ongeveer zestig jaar later verdwenen de resten vanwege bouwwerkzaamheden bij het klooster. Ze keerde na enige tijd weer terug maar waar de beenderen zich precies bevonden was onduidelijk.
Het irritante van stukjes waarin je uitlegt wat er verkeerd zit, is dat je vaak in herhaling moet vervallen, bijvoorbeeld omdat kwakarcheologen net als andere archeologen hetzelfde nieuws enkele keren publiceren.
Je hoeft geen doctoraat in de archeologie te hebben om te herkennen dat de in Madrid als wetenschappelijk onderzoek gepresenteerde lijkschennis geen enkel zinvol doel dient.
De Argentijn Jorge Luis Borges wordt beschouwd als een van de belangrijkste en invloedrijkste schrijvers van de twintigste eeuw.
Spaanse archeologen willen weten waar de beroemde schrijver Miguel de Cervantes (1547-1616) aan overleed. Ze moeten eerst echter de beenderen vinden van de Spanjaard die vooral bekend werd met zijn boek De vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha. Cervantes’ beenderen werden in 1616 begraven in een klooster in Madrid. Ongeveer zestig jaar later verdwenen de resten vanwege bouwwerkzaamheden bij