Het officiële volkslied van Portugal is A Portuguesa, gecomponeerd door Alfredo Keil. De tekst is van de hand van Henrique Lopes de Mendonça. Het lied werd in 1911 officieel als nationaal lied van Portugal aangenomen. Het verving de Hino da Carta, dat dateerde uit de tijd van het Koninkrijk Portugal.
Tijdens de revolutie van oktober 1910 kwam er door ingrijpen van de de Portugese Republikeinse Partij definitief een einde aan de constitutionele monarchie. Portugal werd een republiek. De revolutionairen kwamen onder meer in opstand tegen de macht van de kerk en financiële uitspattingen van de Portugese koninklijke familie. Politiek gezien vond men dat er een einde moest komen aan de onderwerping aan Britse koloniale belangen.
Om duidelijk te maken dat er een nieuwe tijd was aangebroken, besloot men bij de start van de Eerste Portugese Republiek ook enkele oude nationale symbolen aan te passen. Portugal kreeg daarom een nieuwe vlag, maar dus ook een nieuw volkslied. Dit volkslied was tijdens de revolutie van 1910 al populair. In 1911 werd het lied officieel aangenomen als nationale hymne.
Brits ultimatum
De tekst dateert uit 1890. In dat jaar stelde het Verenigd Koninkrijk een ultimatum aan Portugal. Het wilde dat de Portugezen hun militaire troepen uit een groot deel van Afrika terugtrokken. Portugal meende op basis van historische ontdekkingsreizen en recente expedities aanspraak te kunnen maken op dit gebied. De Britten wilden daar echter niets van weten. Ondanks grote tegenstand in eigen land zag koning Carlos I van Portugal zich genoodzaakt tegemoet te komen aan de eisen van de Britten.
Alfredo Keil zou A Portuguesa hebben geschreven in de nacht dat het ultimatum werd geaccepteerd. Als een soort patriottistische protestmars. Op verzoek van de componist schreef Henrique Lopes de Mendonça vervolgens de tekst bij het lied:
Tekst en Nederlandse vertaling van het volkslied:
Portugese tekst | Vertaling |
---|---|
Heróis do mar, nobre Povo, Nação valente, imortal Levantai hoje de novo O esplendor de Portugal! Entre as brumas da memória, Ó Pátria sente-se a voz Dos teus egrégios avós Que há-de guiar-te à vitória! | Helden van de zee, nobel Volk, Dappere, onsterfelijke natie Laat vandaag herrijzen De pracht van Portugal! Tussen de mist der herinnering, Oh Vaderland, is de stem hoorbaar Van jouw edele voorouders Die je naar de overwinning zal leiden! |
REFREIN: Às armas, às armas! Sobre a terra, sobre o mar, Às armas, às armas! Pela Pátria lutar Contra os canhões marchar, marchar! | REFREIN: Te wapen, te wapen! Ter land en ter zee, Te wapen, te wapen! Vechten voor het Vaderland Tegen de kanonnen marcheren, marcheren! |
Desfralda a invicta Bandeira À luz viva do teu céu Brade a Europa à terra inteira: Portugal não pereceu Beija o solo teu jucundo O Oceano, a rujir d’amor, E o teu braço vencedor Deu mundos novos ao Mundo! | Ontvouw de onoverwinnelijke Vlag In het heldere licht van jouw hemel Europa schreeuwt naar heel de wereld uit: Portugal is niet vergaan Jouw gelukkige land wordt gekust Door de Oceaan, brullend van liefde, En jouw overwinnende arm Heeft de Wereld nieuwe werelden gegeven! |
Saudai o Sol que desponta Sobre um ridente porvir; Seja o eco d’uma affronta O sinal de ressurgir. Raios d’essa aurora forte São como beijos de mãe, Que nos guardam, nos sustêm, Contra as injúrias da sorte | Begroet de Zon die rijst Boven een glimlachende toekomst; Laat de echo van een belediging Het signaal voor wederopleving zijn. Stralen van die machtige zonsopgang Zijn als kussen van een moeder, Die ons beschermen, ons ondersteunen, Tegen de beledigingen van het lot. |
Volkslied van Portugal:
Songfestival-lied luidde Portugese revolutie in
Meer volksliederen
Boek: Portugal! Portugal! Portugal! Een tijdreis van noord naar zuid