Adolf Galland (1912-1996) – Gevechtspiloot in dienst van het Derde Rijk

De negende februari 1996 overleed te Remagen op drieëntachtig jarige leeftijd één van de meest geduchte Duitse jachtpiloten uit de Tweede Wereldoorlog: Adolf Galland. Hij verwierf grote bekendheid tijdens de Slag om Engeland en werd later benoemd tot “General der Jagdflieger” wat hem na “Reichsmarschall” Hermann Göring tot de nummer twee maakte van de Luftwaffe.

Gallands jeugd en opleiding

De jonge Galland werd op 19 maart 1912 geboren te Westerholt, een gemeente die sinds 1975 deel uitmaakt van de stad Herten in de huidige Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen. Dit binnen een familie die terug te voeren was op Franse Hugenoten. Al op jeugdige leeftijd bleek Galland’s interesse voor het vliegen. Nog tijdens zijn middelbare studies behaalde hij zijn brevet als piloot van zweefvliegtuigen en in 1932 studeerde hij als volleerd motorpiloot af aan de “Deutsche Verkehrsfliegerschule” in Braunschweig waarna hij aan de slag ging bij het “Deutsche Luft Hansa Aktiengesellschaft”, de huidige luchtvaartmaatschappij Lufthansa. Veel andere opties voor jonge piloten waren er niet want na de Eerste Wereldoorlog bepaalde het verdrag van Versailles dat Duitsland geen luchtmacht mocht hebben. Toen in 1933 Hitler aan de macht kwam, werd dit verbod genegeerd en twee jaar later richtte Hermann Göring officieel de Luftwaffe op. Galland aarzelde niet en trad als één der eersten toe tot de nieuwe luchtmacht.

Aan het Spaanse front

Het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog was voor Galland de gedroomde kans om zich als gevechtspiloot te bewijzen. Tijdens zijn dienst als vrijwilliger bij het Condorlegioen dat meestreed aan de zijde van de falangistische troepen van Francisco Franco, wist hij als escadrillecommandant in zijn Messerschmitt Bf 109 verscheidene Republikeinse toestellen neer te schieten en werd daarmee één van de meest gevreesde piloten van de Spaanse Burgeroorlog. Het leverde hem bij zijn terugkeer in Duitsland het “Spaniënkreuz” in goud met Zwaarden en Diamanten op, een onderscheiding enkel voorbehouden aan de succesvolste piloten van het Condorlegioen.

Het legioen was evenwel door het moorddadige en zinloze bombardement op het Baskische stadje Guernica in opspraak gekomen. Opmerkelijk was dan ook dat Galland later in zijn autobiografie getiteld: “Die Ersten und die Letzten – Jagdflieger im Zweiten Weltkrieg”, expliciet verklaarde aan deze raid niet te hebben deelgenomen.

De oorlogsjaren 1939-1945

Toen Duitse troepen de eerste september 1939 Polen binnenvielen, kreeg Galland het bevel over een escadrille duikbommenwerpers van het type Henschel Hs 123. Hij zou er zelf tijdens de Poolse campagne meer dan tachtig vluchten mee uitvoeren waarvoor hem nog dezelfde maand het IJzeren Kruis tweede Klasse werd verleend.

Toen op 10 mei 1940 de Wehrmacht in haar opmars naar Frankrijk onder de codenaam “Operation Fall Gelb” de Lage Landen binnenviel, nam ook Galland deel aan de strijd. Hij slaagde erin om in nog geen twee weken tijd zeven geallieerde toestellen neer te halen en kreeg er het IJzeren Kruis eerste Klasse voor. Kort na de capitulatie van het Belgische leger werd Gallands eenheid gestationeerd te Caffiers, een dorpje op een vijftiental kilometer ten zuiden van de Franse havenstad Calais. Het was van daaruit dat hij met zijn escadrille de strijd aanbond met de “Royal Air Force” in de Slag om Engeland. Het eskader van Galland haalde tijdens de Slag een record aantal Britse vliegtuigen neer. Galland zelf schoot als “Gruppenkommandeur” meer dan zestig toestellen uit de lucht en kreeg nog hetzelfde jaar het Ridderkruis met eikenloof opgespeld.

In december 1941 werd Galland benoemd tot generaal en verkreeg de leiding over alle jachteskaders van de Luftwaffe. In die functie bepaalde hij de te volgen strategie en inzet van de verschillende jachtescadrilles. Maar naarmate de oorlog vorderde raakte Galland steeds meer in de problemen. Het schrijnend tekort aan brandstof en ervaren piloten maakte dat er van enig luchtoverwicht vanwege de Luftwaffe al lang geen sprake meer was waardoor de geallieerde bombardementen op de Duitse steden met de dag frequenter werden. Göring, die een zondebok zocht, beschuldigde Galland van incompetentie en onthief hem in januari 1945 van zijn commando. De situatie escaleerde volledig toen Galland onder huisarrest werd geplaatst en de Gestapo een onderzoek naar hem opstartte wegens hoogverraad. Pas nadat Hitler over het conflict hoorde en beval er mee op te houden draaide Göring bij.

In de laatste oorlogsmaanden kreeg Galland het bevel over een eskader dat vloog met de Messerschmitt Me 262, het eerste operationele door straalmotoren aangedreven jachtvliegtuig. Zelf schoot Galland met zijn Me 262 in april 1945 nog zes geallieerde toestellen neer waardoor hij zich in totaal kon beroepen 104 overwinningen te hebben behaald.

Het verdere verhaal

Na zijn vrijlating uit krijgsgevangenschap werd Galland in het voorjaar van 1947 benaderd om als testpiloot en leraar voor de Argentijnse luchtmacht te werken. Hij aanvaardde de opdracht en leidde er tot 1955 de Argentijnse straaljagerpiloten op. Later zou hij met trots verklaren dat de Argentijnse luchtmacht tijdens de Falklandoorlog de aanvalstechnieken gebruikte die hij hen aangeleerd had.

Terug in Duitsland hielp Galland met de wederopbouw van een nieuwe Duitse luchtmacht binnen de “Bundeswehr” en schreef tot op hoge leeftijd diverse handleidingen en instructieboeken voor piloten. Zijn plotse dood in 1996 werd in luchtvaartkringen dan ook als een groot verlies beschouwd.