In de jaren 1890 schrok Europa regelmatig op van moord- en bomaanslagen op autoriteiten, instellingen en gewone burgers. Het meedogenloze ‘anarchisme van de daad’ leek een besmetting, die geen grens erkende.
Het Holland Pop Festival in het Kralingse Bos van juni 1970 wordt algemeen beschouwd als het Nederlandse Woodstock. Voordien waren er echter al enkele geruchtmakende festivals geweest, waaronder 'Hai in de Rai', 'Hippy-Happy' en 'Free Village' in het Gelderse Eerbeek.
Vanaf 1924 vonden in Ommen de befaamde Sterkampen plaats. Jaarlijks verzamelden zich hier duizenden mensen uit tientallen landen om naar Krishnamurti en zijn boodschap te luisteren.
‘Nooit eerder is zulke wreedheid in Brittannië gezien,’ schreef Karel de Grote’s hofgeleerde Alcuinus, naar aanleiding van de bloedige Vikingaanval op het klooster van Lindisfarne aan de Engelse noordoostkust in 793. Alhoewel de Vikingperiode in de Lage Landen pas echt aanving in 810, toen een grote Deense vloot aan de Friese kusten verscheen, heeft deze kreet ook in de Nederlandse
handelsstromen op de Oost- en Noordzee en aanpalende wateren, en rekte haar bestaan nadien nog eeuwen. De materiële en immateriële cultuur van het uitgestrekte Hanzenetwerk putte uit talloze bronnen. Ondanks die verscheidenheid was er toch stilistische verwantschap en sterke wisselwerking te ontwaren, te vergelijken met de tegenwoordigheid van het Middelnederduits als communicatiemiddel vrijwel overal in het netwerk.
Zoals Karel de Grote wel ‘de vader van Europa’ is genoemd, zou de Hanze een voorloper van de Europese Economische Gemeenschap respectievelijk Europese Unie zijn geweest. Het zijn vergelijkingen die vooral betrekking hebben op de tijdgeest waaraan ze ontsproten.
De provincie Zeeland gaat aan de slag met negen ‘Erfgoedlijnen’. Drenthe ging al voor met een project waarin zes van dergelijke thema’s zijn uitgebouwd.
Onlangs hield ik een lezing over de Staats-Spaanse Linies, het complex van vestingsteden, linies en fortificaties in Zeeuws-Vlaanderen en aanpalend België. Daarbij kwam in de wandelgangen ook mijn onlangs verschenen boek Willem van Oranje. Prins in Opstand ter sprake. Eén bezoeker zei over Oranje: ‘Een vreselijk overschatte figuur.’ Hij legde de nodige emotie in zijn verklaring en keek mij bijna
Het koningschap van Willem III werd maar door één serieuze internationale aangelegenheid geplaagd: de Luxemburgse kwestie in 1867.
Informatie over de jeugd van Karel de Grote is zeer schaars, in tegenstelling tot de veel rijker gedocumenteerde latere fasen van zijn leven.
De vader van Wilhelm II, kroonprins Friedrich Wilhelm, was al ernstig ziek toen keizer Wilhelm I nog aan het bewind was. De oude Wilhelm merkte ooit bijna verontschuldigend op, dat hij toch moeilijk de hand aan zichzelf kon slaan om zijn zoon de kroon te bezorgen.
Al vanaf het begin heeft de Beeldenstorm eerder een georganiseerd en geregisseerd, dan een spontaan karakter. In veel plaatsen in Noord en Zuid huren de prille calvinistische kerkenraden werklui in om de beelden op enigszins ordelijke manier te verwijderen.
Je kunt de VOC ook, anders dan door een morele bril die vooral iets zegt over de eigen tijd, bezien op een meer esthetische manier: als een groot en afgerond verhaal uit ons gezamenlijk verleden. Een verhaal als een baboesjka-pop, waarin het buitenste omhulsel weer een andere pop bevat, die óók weer een andere in zich bergt. Want de grove
De Franse tijd in de geschiedenis van België en Nederland vertoont overeenkomsten, maar vooral aanzienlijke verschillen.
Bijna 450 ‘objecten’: forten, schansen, linies en vestingstadjes in een gebied van zo’n 80 x 40 kilometer langs de Belgisch-Nederlandse grens tussen Knokke en Antwerpen – dat zijn de Staats-Spaanse Linies.
De strenge winter van 1480/81 bezorgde de jeugdige hertogin Maria van Bourgondië een ongeluk, dat een voorbode lijkt van haar tragische dood door een val van haar paard een jaar later. In Brugge begaf ze zich met haar hofdames tussen het volk op het ijs; de gracht was speciaal voor haar geveegd. Helaas: Maria kwam akelig ten val en moest